Hij komt ... hij komt... 3 x Sinterklaas

Sinterklaas in Mechelen.
De Wellersinterklaas
En als laatste naar de Janssen SInterklaas





....

Te paard...

Vorige week maakte we de afspraak. Zaterdag was het zover: Rijbroekje aan, nieuwe laarzen aan, cap onder de arm en in de auto naar Teuven. Vorige week wisten we nog niet wat we van de ponymanege moesten denken. Het begon een beetje te regenen en we dachten dat de 1e les aan de longe onder het carouseldak zou plaatsvinden. We waren verrast toen we zagen dat de manege een kleine binnenbak heeft. Ideaal voor de winter. In een mum van tijd zat Jorrith bovenop Dorien. Een hele brave kleine haflinger. Al rond stappend moest hij evenwichtsoefeningen doen. Daarna in draf. Thuis op Oblix begon hij dan al te gillen. Nu zat hij binnen 10 minuten in draf met de armen omhoog. Samen met manlief zat ik op een bankje. Heel trots!

SOS ANWB

Geen "dameszietzung" voor mij zondag. Wij hadden kaarten voor ons jaarlijks uitstapje naar Paard en Koets.
Al sinds onze 'verkeringtijd', wordt deze beurs door ons bezocht. Laatste 2 jaar gaat Jorrith ook mee en hij vindt het leuk!
Wij vinden het de laatste jaren steeds minder worden. De show viel vorig jaar zo tegen dat we daar al niet meer naar toe gaan. Ik geef toe: ik had van te voren geen zin om te gaan omdat ik hoorde dat er weer niets aan was. Toen ik er was viel het wel mee.
Zoals vroeger daar een dag om te krijgen, lukt niet meer. Toch kregen we de auto vol met spullen. Rond half 3 reden we van Den Bosch naar Schijndel.
Gewapend met een fles Merrys kwamen we bij Stalhouderij 't Woud aan. Daar was open huis en had Manon receptie omdat ze Nederlands Kampioen is geworden.

Als snel kwam ik daar meer bekenden tegen dan op heel Paard en Koets.
Koetsen kijken geloof ik wel en liet ik aan de heren over. Zelf viel ik meer voor de hoedjes die er te koop waren. Deze winter ben ik van plan ben een nieuwe dressuur outfit bij elkaar te sprokelen. Ik vond het een goed idee om bij het hoedje te beginnen.
Onder kritisch toezicht van Manon en Maaike vond ik een mooi blauw/rieten? hoedje. Voor mijn man was er zelfs een passend model te vinden.
Het was super geregeld bij 't Woud. Leuke bar ingericht. Het WK avontuur van Manon was op een groot scherm te volgen. Buiten stond een 'frietkraom' waar je gratis onbeperkt frietjes kon eten. Een groot plezier voor mijn mannen.
Ik geef toe: ze smaakte heerlijk!
Rond 5 uur vertrokken we nog voller geladen richting het zuiden. Na ongeveer 4 km kwamen we langs het kanaal stil te staan. De auto deed helemaal niets meer. Met 2 agenten in de auto, kreeg ik het advies om de auto te verlaten en achter de vangrail te gaan staan. De wind gierde langs mijn oren en het viel met bakken uit de lucht. Zucht.... en nu?! Lang leve de ANWB. Hebben we dat lidmaatschapgeld niet voor niets betaald.
Binnen een kleine 20 min was er iemand ter plaatse en binnen 30 minuten stonden we afgesleept bij het tankstation. Daar konden we ons met een kopje koffie opwarmen terwijl de heren gebogen onder de motorkap hingen. Al snel werd duidelijk dat de waterpomp het begeven had en we moesten wachten op een takelauto. In een leenauto mochten we onze reis naar huis voortzetten. Met zijn 5-en stapte we in de cabine van de grote afsleepwagen. Wat een avontuur!
Weer terug in Den Bosch tekende manlief de papparassen en even later konden we al onze zooi omleggen in een Opel Safira. In een Twingo had het allemaal niet gepast!
Rond de klok van 10 uur belandden we 'kei kapot' thuis. Zondag in het zuiden!! zullen we maar zegggen.

Hyper naar zwemdiploma B

Zaterdag was het zover: Jorrith moest afzwemmen voor het B diploma. Dit spektakel speelde zich in de middag af. We moesten om half 2 in Maastricht zijn.
Van te voren nog tijd genoeg om de was te doen en Jeroen had tijd om de stallen te mesten. Jorrith kon zich rustig voorbereiden door even tv te kijken.
Ook konden we nog even op pad om te kijken waar Jorrith op paardrijles kan.
Rond de klok van 1 uur vertrokken we met alle opa's, oma's en Carolien richtig Maastricht. In de auto merkte Jeroen op dat we nog even zijn suikers moesten prikken. Na wat geklooi kon mamma mijn tas in de kofferbak te pakken krijgen en kon Jorrith prikken.
"HI" gaf het apparaat aan. Dat wil zeggen dat zijn bloedglucose boven de 36!!!! was. Potverdomme!!! "Wat heb jij gegeten?? vraag ik op een boze-mamma-toon. (zijn suiker is normaal als deze tussen de 5 en 10 is)
Wat blijkt: onze kleine vriend heeft bij het tv kijken gesnoept van de witte chocoladeletter die hij die ochtend in zijn schoen had gevonden. Hij was bang dat oma ervan ging snoepen, was zijn excuus!

Ik kon hem wel een slag om zijn oren geven. Dit heb ik natuurlijk niet gedaan. Via zijn insulinepomp heb ik hem maar een flinke shot insuline gegeven.
Binnen een half uur zakte zijn hyper naar 26 en binnen een huur zat hij op 19.
Normaal mag hij boven de 15 niet sporten. Nu hadden we geen keus.

40 minuten werd er intensief gezwommen. Speertjes, kaarsje en kroketrollen in het water. 6 meter borstcrowl en het duiken en zwemmen onderwater. Het ging allemaal super.
Ik voelde me een trotse mamma toen ik mijn kleine man met een ballon in de ene hand en het diploma in de andere hand op het podium zag staan.
Vorig jaar september (toen hij volgehangen met kurkjes begon) kon ik niet hopen dat hij nu al B zou hebben.

Op de parkeerplaats mocht hij zijn cadeau in ontvangst nemen. Een Wii dierenspel en natuurlijk DE MP4 speler met touchscreen en MET een mega speaker.

Eind maart hopen we te mogen gaan voor het C diploma. Dan is mijn kleine man "ZWEMVEILIG".

Leerzaam dagje

We hebben gewonnen

Nederland dan. Op het Eurovisiesongfestival voor kids. Ergens in Kiev trad de jeugd op in strijd om de titel.
Met een scheef oog heb ik gekeken. Ondertussen had ik buurmeisje Demi op de MSN.

4 jaar geleden lagen we hier met 6 over de bank te kijken. Jorrith was toen 3. Daarna heb ik het geloof ik niet meer gezien.
Sipke-Jan deed verslag en net als bij de "volwassen"versie was de punttelling erg spannend.
Samen met Demi leefde ik mee, gaf ik commentaar. Ondertussen bij het zoeken naar deze foto's heb ik nog heel veel andere foto's uit 2005 gezien. Wat gaat de tijd!
Dat was de zaterdagavond!

Er ligt een vrouw in bed...

Ze ligt nieuwsgierig naar RTL Boulevard te kijken.
De aflevering gaat over de film "Er komt een vrouw bij de dokter".
Ze kijkt naar het interview met de regisseur en bekijkt de beelden van de première. BN'ers in het beeld met rode ogen en zakdoeken in de hand.
Dan een interview met een familielid van de overleden vrouw die in het boek beschreven word en natuurlijk waar de film over gaat. Ook de de schrijver van het boek komt aan het woord. Tussendoor een aantal scènes uit de film.
Ze voelt haar ogen nat worden en er rolt een traan over haar wang.

En dit is nog maar een programma OVER de film. Ze neemt een besluit: ze wacht tot dat de film op DVD uit is, zodat ze in haar eentje ongegeneerd kan zitten janken!

Van Rowwen Heze- tot pakjesfiets

Alsof ik in de zomer Sinterklaasinkopen doe. Mijn winterjas is veel te warm. Mijn sjaal kriebelt om mijn nek. Samen met mijn collega Sandra loop ik als een shopaholic door de stad. Ik ben dol op "schnepjes"(koopjes). Bij de prijzenmepper(outlet van Kruitvat) zijn we dan ook goed geslaagd. Mijn fietstassen waren helemaal gevuld. Zo fiets je nog in America.... en zo fiets je weer door de stad.

Om in de ban van de Sint te komen, eten we 's avonds een monatoetje met pepernoot.
Maken we een tekening voor in de Sint en zetten we de schoenen klaar.
Wat een leuke tijd. Misschien het laatste jaar dat hij nog in de Sint geloofd.

Back to life

Ze hebben me weer te pakken hoor. Een viraal virus dat zorgt dat ik snotterig en beroerd te bed lig.
Mijn stem valt af en toe weg en heb behoefte aan paracetamol. Die mag ik niet te veel hebben ivm de bloedverdunners. Enfin...
Tijd voor bezinning. Het geweldige mega weekend waar ik van dacht een paar weken op te teren is nu al bijna uit mijn gedachten verdwenen. De foto's zijn de enige herinnering nog die ik heb.
Het is weer "Back to life... back to reality".
Ik ben weer moeder, vrouw en werknemer. Alhoewel ik dat vrouw-zijn-van afvraag. Voor de 1e x in 14 jaar zijn we onze bijzondere dag: de 11e vd 11e vergeten.
Gewoon door drukte?? Die datum staat symbool voor het begin van de carnaval maar ook van onze relatie. 14 Jaar geleden trad manlief af als prins en kregen wij naar die hele ceremonie "verkering".
(grappig is dat de huidige vriend van Lonne; Ron; toen prinscarnaval werd)
Dit jaar geen bloemen of kado. Nee zelfs geen geweldige vrijpartij. Met al dat gesnotter is dat niet echt romantisch.
Voor ik het wist was de dag om. Geloof dat mijn zusje de enige was die eraan gedacht had.
Zo heeft ieder zijn ding op de 11e vd 11e.
Zo kreeg mijn schoonzusje Carolien, de 11e de sleutel van haar nieuwe huis. In een paar weken zal zij een dorp verder gaan wonen. In Partij, 2 deuren verder dan waar mijn andere schoonzusje met haar gezin woont.

Ook Lonne is aan het inpakken. Zij verhuist morgen om naar Ubachsberg. Tijdelijk want ze zijn van plan na een verbouwing samen te gaan wonen in het huis van Ron.

Terwijl ik lig te rusten denk ik na.
Heel cliché: wat gaat de tijd toch snel.
Dinsdag kreeg ik een bericht. "Wil iemand van jullie morgen Naomi naar school brengen?". Hun pa en ma zijn carnaval vieren in Koln. Zoals ze al jaren doen. Vroeger toen de meiden klein waren, bleven ze bij ons slapen. Ofwel bij Carolien. Nu zijn ze alleen thuis en regelen ze hun eigen dingen. Naomi, helemaal fan van carnaval, gaat met vriendinnen naar de opening van het carnavalsseizoen in Maastricht. Demi slaapt bij oma. In gedachte blader ik terug naar alle leuke dingen die we "vroeger" deden.

Is het een geluk of mag je balen dat de tijd zo snel gaat?
Bij mij wisselt dat.
Zo langzamerhand begin ik in gedachten de balans van dit jaar op te maken.

Omkopen

Bijna is het zover. Nog een week en dan mag onze kleine man op voor zijn zwemdiploma B. Voor pappa is het dan goed geweest. Hou maar op met die zwemlessen.
Zelf ben ik voorstander van diploma C. "Dan pas zijn ze zwemveilig" kreeg ik te horen.
Buiten dat vind ik het gewoon beter voor hem. Zwemmen is helemaal niet slecht voor Jorrith. Het is goed voor zijn motoriek en zijn gehele ontwikkeling.
Jorrith die weet het zo net nog niet. Ook voor hem hoeft zwemdiploma C niet zo. "Dan moet je heel veel borstcrowl doen, mamma en daar ben ik niet goed in". Alles is te leren is mijn antwoord terug. En ook: "dan kan je opa Jan zwemmen leren, als je C hebt. Want opa kan nu niet zwemmen!"

Op zijn verlanglijstje staat een MP4 speler hoog bovenaan. Hij is dol op muziek. Carnavals muziek voornamelijk. Dat horen we hier het hele jaar door. Maar ook Rowwen Hèze(iemand moet die cd's toch draaien), Blof en Guus komen aan bod.

MP4 is natuurlijk wel een "groot" duur kado voor sinterklaas.
Dus heb ik een deal gemaakt. Als ie diploma B haalt en beloofd die paar maanden voor het C te zwemmen, krijgt hij de MP4 voor zijn afzwemmen.
Aarzelend en boos stemde hij hier toch mee in.
Nu moet ik kijken waar ik zo'n ding vandaan haal.
Iemand een tip welke goed en redelijk in prijs is??

I gotta feeling...

That tonight's gonna be a good night
That tonight's gonna be a good good night

Dat was toch wel ons liedje van het weekend.
Het weekend waar we het hele jaar naar uitkijken.
Het weekend weer samen met onze festivalvriendjes en vriendinnetjes.
Het weekend waar je weer leuke mensen ontmoet.
Het weekend waarin we weer soms een beetje te veel drinken.
Het weekend waarin we met z’n allen helemaal los gaan op de heerlijke beats van de muziek
Het weekend met veel humor en gekkigheid.
Het weekend was weer mega.

Door de verbroken vriendschap met Clootje waren we nog maar met 3-en over in het grote huisje. Dat was even vreemd, we hebben tenslotte 5 gezellige jaren samen gehad.

Zoals altijd hadden we genoeg drank bij en kwamen Mo, Peetje en Arie en Ruud ons opzoeken om van te voren ene te drinken. Proosten op het aangebroken weekend.
Vrijdag was er veel drank en gein.
Was er iemand die dacht dat ik een Medium was :s (op de foto;s zie ik meer uit als een Barbapappa)
Gingen we netjes om 3 uur richting ons bedje toe.

Zaterdagoverdag hebben we tot half 1! in bed gelegen. Heb ik ’s middags nog eens een boek gelezen. Gewoon tijd voor mezelf. Lonne is met Ary gaan rennen en Ruud kwam nog even op bezoek.
Na eitjes gegeten te hebben, gingen we de andere meiden ophalen, dronken een caipi en een vliegend hert en vertrokken verder naar de feesttent.

Na Rowwen Hèze weer verder gedanst tot dat DJacky ging stoppen. Als 3 coulies gingen we de DJ spulletjes naar de "locker" van Jack brengen en via de VIP-tent(zucht...ook dat blijft traditie) op weg naar de fietsen om naar Boems te gaan. Helaas was daar na een half uurtje alles afgelopen en via de "locker" van Jacky weer terug naar Loohorst. Afterparty bij huisje 626.
"Ik kom kollecteren voor de hartstichting" zegt Lonne als een jong jongetje de deur om half 5 open doet. "Ik heb geen geld" zegt hij serieus terug.
We vallen met 8 man binnen, drinken nog wat en houden het om half 6 voor gezien. O my god half 6!!!

Zondag wilden we zeker rond half 4 in de tent zijn. Dit voor het optreden van de 3 J'
s. Het Special Guest optreden van Rowwen Hèze kwam erachteraan. Wat een surprise :s.

Maandagmorgen om 9.35 telefoon: "Hiiiii Es. Zijn jullie er nog?" Peetje staat voor de deur om de foto's om te zetten naar de laptop. "Jullie moeten om 10 uur uit het huisje hoor!"
"WATTTTTT????!!!"
Terwijl Peet de foto's overtankt, rennen we als 3 dollemina's door het huisje. Om 10.25 is de auto volgeladen met 3 fietsen en al onze spullen en gaan we opweg om de sleutels in te leveren.

Ik geloof als ik het hele weekend wil beschrijven, ik wel 3 A4tjes verder ben.

Denk dat de geselecteerde foto’s voor zich spreken. (het zijn er weer honderden in totaal, waarvan een aantal niet om aan te zien)

In het kort:
Glaas of Glory en Janse Bagge Band in het voorprograma: Helemaal top!

Boer Anton bij wie we onze gepimpte fietsjes mochten stallen: Helemaal Geweldig!

DJacky met we late uurtjes beleefde: Helemaal Gezellig

Spiritueel gezien mocht ik na jaren karma oplossen/opruimen. Helemaal heerlijk!

Gelukzalig(is dat een goed woord????) teer ik hier nog even op. Wat heb ik toch een leuk leven!!!:
Een man die mij dit allemaal gunt. Samen met mijn zusje en schoonzusje erop uit.

(H)eerlijke vrienden om me heen, met wie ik kan lachen en huilen.
Bedankt allemaal voor de gezelligheid, de knuffels en kusjes etc etc....

Ik kan nog wel even doorgaan met mijmeren en hakketakken...
Esje is helemaal Happy de peppy!

Niet eerlijk

Heb ik voor het weekend een prik laten zetten.
Ben ik diegene geweest die Mo's meegebrachte mondkapjes het meest op mijn mond had plakken.
Het hele weekend heb ik netjes mijn dikke winterjas met sjaal aan gehad als ik buiten was mijn handjes om de zoveel tijd ontsmet met desinfectiespul wat ik heel het weekend mee heb gesleept.
En nu....
Nu heb ik keelpijn en ben ik snotverkouden.

Whooooo ....tis neet te zeen: de 3J's...whooo

America dag 3

Hier staan ze dan: onze trouwe fietsjes. Nog helemaal compleet dankzij boer Anton. Ze brengen ons waar we zijn moeten en staan dan lux geparkeerd naast de koeien. Dat al 2 avonden. De 2 concertavonden zijn voorbij en wat was het weer leuk. Beetje anders dan anders. We missen de spiegeltent; daar kon je andere jaren even lekker zitten. De Jagermeistertruck is ook verschwunden; een vliegend hert deed je de avond goed doorkomen. +punt dit jaar is wel de Jills.
Vrijdag daar veel van geproefd geen afterparty gehad. Gister rustig aangedaan en van de tent via Boems in het huisje bij Djacky. We hadden het er met onze festivalvriendjes Ruud en Arie over dat de 1e dag altijd het zwaarste is.
Als ik nu zo terug denk is het gewoon `go with the flow`.
Vanmiddag mogen we weer. Er zijn diverse optredens van o.a Blaas of Glory en de 3J`s hopen we erachter te komen wie de surprise-act is. (hoezo nieuwsgierig!) Na een (hopenlijk) stamppot maaltijd gaan we vanuit de tent, zoals altijd, naar Boems. Voor dé hilarische zondagavond in Americaaaaaaa

Feest!

Blaas of glory

Live vanuit @america

We zijn er klaar voor!

SMS, MSN, pimpen, overleggen...
We zijn er helemaal klaar voor.
De koffers zijn dicht. Tassen staan klaar. Op de bank een krat met heel veel lekkers.
Gisteren al ontzettend veel voorpret met Carolien, Peetje en Mo gehad. Wat maakte dat ik toch wel een beetje hyper de hyper was.

Ik, die tegen de griepspuit ben, ga me dalijk laten vaccineren voor de mexicaanse griep. En tent met 6000 of 8000 man is toch misschien een bron van. Met 2 diabeten in huis wil ik geen risico nemen.

Nu de laatste restjes bij elkaar zoeken en dan de auto laden ....Let's go!

Voorspel

“Damn wat baal ik dat ik nu niet bij jullie ben. Voorpret is altijd zo leuk!” Een sms van Peetje nadat ik haar meldde met Lonne door de Action te lopen.
Ondanks dat ze onze gepimpte fietsjes vorig jaar hebben kaalgeplukt, versieren we ze dit keer weer. (Lees hier over het kleine drama van vorig jaar)
Als het aan Lonne had gelegen gaan we er van alles opplakken. Verlichting is echt dringend nodig!
Vrijdagavond samen met Carolien een korte briefing gehad over wie wat haalt en wat we mee gaan nemen. Wat hebben we er zin in!
Het America-Rowwen Hèze-slotconcert weekend is een van de weekenden waarop ik me durf te verheugen. (vroeger (in mijn jonge jaren)heb ik een tijdje gehad dat ik me ergens op verheugde en was het niet leuk was)
Zondag verschijnt Lonne met een grote zak frutsels die ze met het inpakken voor haar verhuizing heeft gevonden. “Kijk leuk eh… kunnen we opdoen in America!” Het lijkt wel carnaval!
Peetje stuurt haar moeder via een sms naar de Action. Het gaat ver. Allemaal voor 3 dagen feest.
Ik heb nog niemand gehoord die geen zin heeft. Allemaal zijn we laaiend enthousiast.
Nog 4 dagen wachten… nog 3 dagen werken…

De klok tikt....