Es de Boerin

Sinds een paar maanden ben ik een virtuele boerin.
Via Facebook heb ik 2 boerderijen (loerderieën zoals ik ze zelf noem) 1 in Farmville en 1 in Farm Town. Daarnaast heb ik nog 2 aquariumbakken met pixelvissen in FishWorld en een soort pixel-moestuintje met alles voor virtuele soep, in BarnVille.

Al die spelletjes komen op hetzelfde neer: Proberen levels hoger te komen.
Het leuke van FarmTown is dat je met mensen kunt chatten.
Je kunt op een markt gaan staan en schreeuwen of iemand je wilt inhuren. Het oogsten en ploegen voor andere levert weer punten op om sneller een level hoger te komen.
Ook het aankleden van de Loerderie levert punten op.

Hoe meer buren hoe meer mogelijkheden. Naast een heleboel paarden/menvrienden die FarmTown en FarmVille spelen, heb ik ook een aantal nieuwe vrienden erbij gekregen. Vrienden geven elkaar cadeautjes en zo komt het dat mijn “giftbox” elke dag gevuld wordt met bomen, dieren en bloemen. (die je dan weer op je Loerderie kan neerzetten en punten mee kan verdienen)

Samen met Kelly staan we een paar avonden in de week op de markt. Kelly roept ongegeneerd mee met de engelsen: HIRE ME HIRE ME. Ons zinnetje: “Please help this poor little Dutch girl. I need more points.” Doet het toch het beste.(we zijn hierin niet de enigste, er zijn nog meer gekken)
Inmiddels heb ik het geschopt tot level 30. Heb ik een overvloed aan fruitbomen, paarden en koeien.

Buiten is de herfst volop aan de gang. De mais komt van het land en de grote haxelaren en traktors in het veld doen me denken aan mijn eigen pixel-Loerderie.
Afgelopen weekend zat ik met Kelly in de auto richting Tilburg en zagen we een “oogstmachine”over het land rijden. Daarachter een hele rij bomen. “Net Farmville” zei ik. Enigste wat Kelly kon bedenken was : HIRE ME HIRE ME!!

In de weekenden dat ik weg ben (dat waren er 11 op een rij) zorgde mijn (SL) zus Ingrid voor mijn Loerderieën, gaf ze de vissen voer en maakte ze het aquarium alg-vrij. Sis, Bedankt!!! Hoezo verslaafd??

Het gaat natuurlijk nergens over. Leuk is het wel!!!
Zeker voor de lange donkere winteravonden.

Kunnen zij het maken...nou en of...

Vanaf 30 april zijn de mannen onder het afdak bezig muurtje weggehaald, vloertje bij gestort, kast met een werkblad gemaakt. Nu is het tijd voor de finaltouch: de tegelvloer. Jorrith is helemaal wild om te helpen. Morgen wilde ik een dagje met hem weggaan. Heb extra dag vrij genomen, maar hij wil niet. Hij moet werken en opa helpen. Ik zal de troep dan achter hun opruimen.

Manliefs trots!

Het nieuwe 2 span! Na 2 weken loopt Floor naast Menzaj in de koets. En niet alleen manlief is daar trots op; ook alle grooms.

Rooms katholiek

Vandaag had ik een begrafenis. Niet zo heel bijzonder. De meneer in de kist was 87 jaar geworden. Een mooie leeftijd.
Tijdens zo'n mis komen er allerlei vragen in mijn hoofd. Waarschijnlijk omdat ik dan mijn mond zoveel mogelijk moet houden en ik tijd genoeg heb om na te denken en te vervelen. De pastoor hield zich niet echt aan de "agenda" van het boekje wat we bij binnenkomst kregen. Dat maakte dat ik heen en weer ging bladeren om te kijken of ik kon ontdekken in welk gedeelte we waren.
Nu denk ik dat we het misschien alleen hadden gekregen om de dingen op te zeggen waarvan gewenst wordt dat we die opzeggen in de kerk. Het voelt als een soort moeten en dan zit het bij mij dus verkeerd.
Zeker toen ik de schuldbelijdenis las:
Ik belijd voor de almachtige God, en voor u allen, dat ik gezondigd heb in woord en gedachte, in doen en laten, door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld.
Daarom smeek ik de heilige Maria, altijd maagd, alle engelen en heiligen, en u, broeders en zusters, voor mij te bidden tot de Heer, onze God.

Vooral het zinnetje DOOR MIJN SCHULD DOOR MIJN GROTE SCHULD. Welke zonde en Welke schuld??
En waarom moet ik smeken??
Bij het klaarmaken van de communietafel gaat de bel en wordt er verwacht dat men op de knieën gaat. San naast me gaf aan dat ze last heeft van haar knie, maar ging toch braaf knielen. Toen ik geknielt zat vroeg ik me af: Waarom moet ik knielen???
Hetty zat aan de andere kant en zei lachend dat ik niet zo'n moeilijke vragen moest stellen. Dat hoort gewoon zo.
De communie ben ik gaan halen met de gedachten: "zo eens even lekker de benen strekken". Niet echt een goede insteek eh :S .

Nee het Roomse is er voor mij niet meer. Kaarsjes opsteken, schietgebedjes en bedankjes stuur ik zo wel naar boven. Daar heb ik toch geen kerk voor nodig.
Ik ga maar eens overleggen of ik me, net als 2 andere collega's in de kerkbank, laat uitschrijven als Roomskatholieke

Rowwen Hèze- pre-party @ Molenschot deel 2

Het leven is een feest. Je moet wel je eigen slingers ophangen. Daarom bedacht ik me om zo spontaan naar Rowwen Hèze te gaan. Die speelde in de buurt van Tilburg en laat het nou zijn dat we daar zondag naar de "groomswedstrijd" wilde gaan kijken. Peetje bood aan dat we bij haar mochten blijven slapen. Carolien ging met Cloot en gezien dat niet meer samen gaat, ging Kelly mee. Zij moest zondag vroeg op het terrein zijn om haar vriendje te zien rijden. Ideaal dus.
Rond de klok van half 7 gingen we op pad om eerst nog even iets te gaan eten bij "de Brasser" in Budel. Gezien we de avond van te voren laat en vettig gegeten hadden, hield ik het netjes bij een maaltijdsalade met vis. Tijd voor een toetje hadden we niet meer, dus zoef... naar Molenschot. Daar stond Peetje ons al op te wachten.
Vooraan in de tent stonden Moo en onze festivalvriendjes Ruud en Arie met vrienden al te wachten. Al snel na het gekus en geknuffel begon Rowwen Hèze te spelen. Als een echte fan stonden we ditkeer aan het dranghek.Het was niet zo heel erg druk en het is ook zo zielig voor de mannen als het bij de hekken leeg is :).

Na 2 wijntjes had ik de slingers al hangen. In mijn koppie dan eh!
Meezingen, flauwekullen, wijntje erbij. Wat hadden we toch een schik!
Met het Slotconcertweekend in aantocht gingen we ook nu al helemaal uit ons dak. En over één ding waren we het allemaal eens: Wat verheugen we ons op America! We zijn er helemaal klaar voor!

Na afloop kwam er een DJ op het podium en danste we nog een dik uur op leuke muziek. Bij de plaat van AC/DC gingen er een aantal mensen compleet uit hun dak. Vielen op de grond en kiepte om. Erg lachwekkend allemaal. Aan leuke dingen komen ook een einde. Op naar Nieuwendijk. Met z'n 3-en dronken we nog een fles wijn zodat we heerlijk konden slapen. Dat uur erbij was ideaal

(de foto's komen nog!)

'Groomsparty' @ Tilburg

Pre-party

Nog 2 weken dan is het zover: Rowwen -Heze in America.
Vandaag dachten we 'doe eens gek!'. Samen met Kelly vertrok ik richting Molenschot. Onderweg een hapje gegeten in Budel.
Om 10 uur werden we door Peetje opgewacht bij de feesttent. Daar zagen we Moo, Ruud en Arie. Carolien was er samen met claudia. Het was niet druk maar wel kei gezellig. Je kent de Brabantse nachten....die zijn langgggggg

Wake me up before you gogo

Het is weer vroeg dag hier in Rotterdam. Echt uitslapen is er niet bij. 9 uur gaan we met z'n allen ontbijten.

@Moshi moshi

Eten met stokje is best moeilijk. Na een flesje wijn gaat dat steeds beter. De Sushi is heerlijk!

Let's party

De avond valt in Rotterdam.

Een super schoëne daag... in Hengeloooow

(klik op de titel voor de foto's)
Nou zeg… Ik begin het te merken. Na een zodanig weekend heb ik een aantal dagen nodig om weer bij te komen. Ik geloof dat ik dat deze week helemaal niet haal.
Zaterdagmorgen vertrek ik met de PV naar Rotterdam. Het beloofd een wild weekend te worden.
Hengelo was al wild: 3 vaten bier hebben zich opgeofferd om de dorst van de heren te lessen.
Zoals jullie al konden zien was onze vrachtwagen omgebouwd tot ontbijtruimte, vergaderruimte en ’s avonds tot café. Lees het verslag van Joey en Shirley HIER.
Het hele weekend heb ik me vergist in de dagen. Dat kwam natuurlijk omdat we er donderdagavond al waren. Of zou het komen door de alcohol van donderdagavond. Want het was wel heel erg gezellig in "onze kroeg".
Vrijdag de dag van de dressuur voelde als zaterdag en marathon-zaterdag voelde als zondag.
Zondag liepen we dan ook een beetje verloren rond op het terrein.
Vrijdag was het geweldig mooi weer. Genietend in de zon achterop de klep konden we de dressuur volgen.

Jorrith was niet helemaal in orde. Hij klaagde over keelpijn en was het hoesten. Toch geen mexicaansegriep? Uit voorzorg toch maar even naar de drogist. Helmpje op en samen met Kelly op de scooter naar het dorp. We leken wel een stel Annie’s (die Bob waren hetzoeken)
Met de scooter volgeladen met hoestdrank en donkerbier (dat was na 1 dag al op) reden we gierend door Hengelooooowww. O ja… onze buideljassen gevuld met RedBull.
’s Avonds aten we met z’n allen overheerlijke goulash gemaakt door Trudy en Henk. (normaal ben ik niet zo’n goulash mens maar deze was erg jammie jammie)'sAvonds kwamen Marscha en Chantal en ging het feestje gewoon weer verder.

Van de Moorsjes kregen we allemaal lekkere warme rode MAPS jassen en T-shirtjes. Op het veld was onze groep goed te volgen en te herkennen. Op het moment dat Shirley in de hindernissen reed, renden we als een rode vlek van hindernis naar hindernis. Ons mascotje met spandoek.

Natuurlijk waren we als fanclub van Shirley ook niet beroerd om te kijken hoe het Sandy verging in de hindernissen. In hindernis 5 ging het bij haar mis en kon zij Antonie helemaal niet meer inhalen. Antonie wilde denk ik natuurlijk maar al te graag kampioen worden, hem was een leuk kampioenscadeau beloofd. Of ie het ooit krijgt….
Sjoerd had ook wat in te halen. En dat deed hij ook: hij eindigde op een 2e plaats in de tandempony rubriek.

Shirley was verrassend 3e geworden. Ze heeft in haar rubriek hele sterke concurrentie. Maar na een foutloze vaardigheid liep TouchMe in elke hindernis een pasje harder.

Enfin.
Zaterdagavond was lekker relax met z’n allen.
Na de prijsuitreiking stonden ze met een hele groep de wegrijdende rijders uit te zwaaien.
Ondertussen braadde ik 3,5 kilo taco gehakt in onze “heilige “campingbraadpannen”. Aardappels erbij en sla en de hele bups zat aan het zaterdagavond diner.
De avond werd afgesloten met de nodige cocktails. Caiparinha, vliegende herten, Merry’s … we hadden het allemaal bij. (inclusief ijsblokjes) Toen het feestje binnen teneinde was en we eigenlijk zouden moeten gaan slapen, zijn er een aantal buiten nog verder gegaan.

Zondag gingen we Roy en Karin en Maudje en Sanne aanmoedigen. Rond het middaguur begon het te regenen en hebben we met z’n allen snel alles opgeruimd en afmars … richting huis.
Voor ons met een omweg want in Brabant hebben we onze nieuwe aanwinst opgehaald:
Floortje(Floortje staat op de foto naast Oblix)

Kortom:
Het was een mega gezellig weekend waarvan we hopen dat er hier nog vele in 2010 van gaan volgen. De gezelligheid onder elkaar is ongekend. Opvallend is dat we met zoveel verschillende mensen zijn en de groep zich elke keer heel goed pakt. Het maakt niet uit wie je bent, als je maar gezellig bent.

Ik kijk al uit naar de groomsparty van deze winter.

Note: Er is zoveel gebeurd dit weekend. Nu ik het terug lees zie ik dat het een beetje hakketak geschreven is. Helaas...volgende keer beter!

The end!

Het zit erop. De laatste wedstrijd van ut jaar. Het prachtig na-zomers weer is veranderd in een natte blup. Maar het was weer gezellig en onze teams behaalde tevreden resultaten. Van de week een uitgebreid (foto)verslag.

Goed vertoeven in Hengelooooow

Voor onze menners zit het eerste gedeelte erop. In de partywagen kunnen we lekker relaxen, genieten en lol maken. Een VIP plaats wat ons betreft.

De gatengraver v Zeeland

domburg

Rennend heeft ze Domburg niet gehaald. Voor Domburg weer de wind tegen.
In Domburg werd op haar gewacht. Inmiddels zitten we in de strandtent. Op het strand landden huize hoge golven. Het is goed geweest. Met deze weersomstandigheden. Zoals Lonne zegt: het met leuk blijven.

Hier aan de kust...

De zeeuwse kust. Waar windkracht 9 wordt gemeten. Het is zo zwaar.

20 km

Het is zooo spannend voor ons: gaat ze door of stopt ze? Voor ons heeft ze al een hele prestatie geleverd. Luc staat in domburg te wachten.

Windkracht 6 is nu 8

Even dacht ik dat ze het opgaf. Maar ze is alweer weg.

De eerste 10 km

Haar commentaar: 'tis niet te doen!'
Er staat windkracht 6 op de stormvloedkering en het is nat! Geen harde slagregen maar wel regen. Van de 10 km rijden we verder naar het einde vd dam.

Wat een feest!

Vanochtend werd ik opgewacht door mijn manager met bloemen. Boven mijn buro hangt de vlag met slingers. Nee... Ik ben niet jarig, maar wel 12 en een half jaar in dienst!
Door de vele handjes en kusjes voelt dat heel feestelijk maar ook oud...
12,5 jaar...een mijlpaal.