Een nat weekend

Ja laat ik nog even vlijtig zijn. Ik heb de hele dag niets anders gedaan.
We waren tijdig opgestaan vanochtend. Ik heb op een matras op de grond moeten slapen omdat mijn kleine man zaterdagochtend in mijn matras van het waterbed had geprikt. Zaterdagochtend is altijd het heerlijkste moment van de week: Jorrith kruipt als ie wakker is, bij ons in bed. Meneertje moet altijd aan mijn kant liggen. Maar nu schijnt dat ie al door het huis had lopen spoken voordat ie in bed kwam. Zijn Bob de bouwer-knuffel had speldjes in het hoofd. Maar doordat ik nog in een ochtendslaapje lag, had ik dus niet in de gaten wat meneertje daarmee uitspookte.
's Avonds lag ik op bed film te kijken en te luisteren naar het concert van Robbie Williams by fone. Toen ik op moest staan om wat te pakken, voelde ik nattigheid in m'n rug. Ja ja... Lonne en Clootje waren bij Robbie en stonden HELEMAAL VOORAAN. Bij Sexed up mocht ik met Lonne meeluisteren en toen Feel begon, belde Clootje weer.... en opeens had ik het door: het bed is lek! Heb ik dus bij Feel moeten ophangen om het bed open te breken... DAMN: 2 minuscule gaatjes in mijn matras. Geen lijm in huis te vinden, heb ik gelijk mamma gebeld om te vragen of de lijm nog bij haar was. Gelukkig wel en dus heb ik het waterbed gelaten voor wat het was en heb een matras naar de kamer gesleept.
Vanochtend redelijk vroeg opgestaan. Pappa en mamma kwamen de lijm brengen en Jan kwam om met ons met de koets te rijden. (de pony's hebben nu ijzers)
Nadat we een klein uurtje gereden hadden, hoorde ik bij thuiskomst water stromen in het keldergat. Toen we binnen bovenaan de keldertrap gingen staan, hoorde we water spuiten. Wat bleek: de wasmachine was van de betonnen "plank" gevallen en door de val was de slang van de kraan gerukt.... Het gevolg: 10 cm!!!! water in de kelder. De rest van de middag hebben we ons dus niet verveeld.
Ja ja dit is ook kosmisch.... Mijn zusje Lonne verwoordde het mooi in een smsje: "Wat wil het universum je vertellen??? Ruim op, zodat het makkelijker dweilen is"

Ze heeft gelijk. De kelder was toe aan een mega opruimbeurt. Niet toevallig dat zoiets gebeurd. Met die gedachte konden zowel Jeroen als ik er om lachen.
Zo heeft elk nadeel zijn voordeel: We hebben hard moeten werken vandaag, maar in de kelder was het lekker koel en nu is het er schoon EN opgeruimd. (ja Lonne: we hebben heel veel weggegooid)
En de wasmachine.... die is total los.
Ga mijn waterbedje weer induiken....

Kuren

Vandaag heb ik de knoop doorgehakt. Ik ga weer kuren.
Fieny, mijn gezondheidstherapeute/reiki master en Charlotte, mijn lymfedrainagetherapeute, organiseren weer een kuurweek in het Belgische Spa.
Ik heb er eventjes aan getwijfeld of ik mee zou gaan, maar heb me bedacht: soms moet je gewoon eventje voor jezelf zorgen zodat je er weer tegenaan kan. Een heerlijk weekje tot jezelf komen. Voor niets zorgen, aan geen onzin denken en eventjes rust creëren in mijn hoofd. Helaas wel zonder lekker eten, maar daar tegenover staat wel dat ik heerlijk gemasseerd word.
In die schitterende omgeving gaat dat helemaal goed komen.
Iemand zin om mee te gaan???? Kijk dan op: op deze website!

Onzekerheid

Laatst kreeg ik van iemand te horen: Mensen die jou niet goed kennen, zien jou als iemand die in het middelpunt wilt staat.
Op dat moment heb ik die opmerking even naast me neer gelegd. Maar de laatste weken spookt die toch weer door mijn hoofd. Zeker nadat me daarna ter oren kwam dat ik ook jaloers ben. Dan ga je je afvragen: Ben ik dat echt??

Gezien ik erg met mijn persoonlijke ontwikkeling in de weer ben en de dingen altijd van allerlei kanten bekijk, heb ik dit natuurlijk ook met deze opmerkingen gedaan. Eerst bij mezelf gaan kijken en ik kan het niet goed plaatsen. Ik leg gauw contact met mensen.(vind dat ook leuk) Dat heb ik van pappa geërfd. Wil dat zeggen dat je dan in het middelpunt wilt staan. Naar mijn beleving niet.
Verder weet ik dat ik iemand ben die niet gauw boos word, het voor iedereen goed wil doen, mensen graag help en probeer handvaten mee te geven waarvan ik denk waar ze wat aan kunnen hebben. Nadeel daarvan is dat ik iedereen (vaak te) aardig vindt, maar dat andersom niet het geval is. Iedereen aardig vinden is trouwens ook een eigenschap heb ik van mijn pappa heb geërfd.

Een groot struikelblok van mezelf is dat ik heel onzeker ben. En ook hou ik niet altijd evenveel van mezelf. (Ja “houden van” begint bij jezelf) Dat is voor mij een leerproces. Vroeger was het heel erg maar de laatste jaren ga ik er steeds beter mee om. Ik heb al heel veel geleerd over mezelf ben daarvoor door diepen dalen moeten gaan. Maar ik weet dat ik zal blijven leren door alle dingen die op mijn pad komen. De onzekerheid zal nooit helemaal weggaan. Net als het verdriet wat ik heb na een teleurstelling.

Wat ik als enige kon bedenken wanneer ik in een middelpunt sta is dat als ik drink. ( Ja ja als ik drink dan giet alles, dan giet 't allemoal good.Dan schient de zon goude stroale, dan stroemt 't geluk dor mien blood.Dan hoof ik meej niks af te vroage, dan giet 't allemoal good. )
Dan kan ik inderdaad wat gekker worden; vind dan iedereen heel lief en het kan zijn dat ik ietwat aanhankelijk word. Maar in het middelpunt staan als ik gewoon Esther ben??? Daar ben ik veel te onzeker voor.

Wat de jaloezie betreft: Ieder mens is wel eens jaloers. In mijn beleving kan jaloezie heel positief zijn. Zodra je erkent dat je jaloers bent, zeg dat iets over jezelf.
Gelukkig heb ik dat niet vaak. Wanneer dan wel?? Als “verkeerde dames” veel aandacht van mijn man vragen, dan word ik jaloers. Dat betekent dat ik toch, ondanks alles, veel van hem hou.

Mijn motto is dan ook: ieder heeft zijn eigen levensweg te gaan en je kunt niet meer doen dan dat van elkaar te respecteren.
Nobody is perfect…..
Dat spreukje kent toch iedereen?!

Schoolreisje

Al eerder las ik dat de kids van Irene op schoolreis gingen en Monique mee mocht met de kids naar de dierentuin.
Woensdag was het de beurt voor mijn kleine vent. Hij ging ook op "schoolreis" met de kindjes van de peuterspeelzaal. Dit jaar mocht ik ook mee.

In een speciale "bus" liepen we door Mechelen naar het scoutinggebouw. Vanuit daar liepen we verder naar de nieuwe brandweerkazerne. De ukkies mochten daar de brandweerauto's van dichtbij zien. Natuurlijk waren ze daar van onder de indruk. Ook voor de mamma's was het leuk wat meer informatie te krijgen over het gebeuren bij de 'vrijwillige brandweer".
Als laatste onderdeel van de rondleiding mochten de kinderen met de brandweerslang pionnen omspuiten. Mijn kleine held durfde in eerste instantie niet. Toen 1 schaapje over de dam was, wilde hij maar al te graag.


Het tweede gedeelte van het schoolreisje bestond uit zelf beschuitjes en/of cake versieren, limonade drinken, spelen en een filmpje kijken. Een geslaagd schoolreisje voor mijn 3 jarige.

Jullie raden al wat hij ging doen toen ie thuis kwam.....

Tandarts

Dinsdag zijn we weer eens bij de tandarts geweest. Vorig jaar toen ik daar was kwam manlief door drukke werkzaamheden (of angst) niet opdagen en maakte Serge het gaatje in mijn kies direct dicht.
Na veel geknotter(jeroen had de vorige afspraak verzet) zaten we nu dan toch samen in de wachtkamer. In de behandelkamer liet ik manlief als eerste plaatsnemen in de stoel. Hij heeft een drukkere baan dan dat ik heb en zo kon hij, als het nodig was, direct weg en dus ook niet meer ONTSNAPPEN aan de tandarts.
Terwijl hij met zijn mond open lag, nam ik met Serge alle nieuwtjes van de kids door. Mijn maag draaide bijna om van de zenuwen. Zo'n gevoel heb ik lang niet gehad bij de tandarts, zeker omdat mijn tandjes altijd goed in orde zijn en ik heel wat tandartsbezoekjes heb gehad in mijn "beugelbekkie"tijd. Met lood in de schoenen ging ik in de stoel liggen.
Gelukkig.... mijn gebit is weer voor een jaartje goed gekeurd.

Eindelijk

Ja ja.... zeg het maar: Eindelijk!
Door de warmte en de drukte komt het er maar niet van de blog bij te werken.
Natuurlijk heb ik niet stil gezeten. Ik had nog wel zo'n moeite gedaan om een heel verhaal over de Achterhoekse Paardendagen te typen. Maar dit staat als concept in de lijst staan doordat ik de foto's op een of andere manier er niet bijgezet kreeg. Wil je de foto's nog zien?? klik dan HIER.

Vorige week moest het hooi van het land. Ook druk dus. Met hard werken moet je natuurlijk goed eten en dus hebben we 2 dagen ge-bbqd. (Daarna had ik geen zin meer om achter de pc te kruipen)
Ook hebben we een stelletje naar een gala-feest gereden en hebben we een orientatietocht door de Brunssummerheide gereden.(Hier ook nog de 1e prijs gewonnen)

Ondertussen heb ik ontzettend zitten balen dat ik niet naar één van de concerten van Guus Meeuwis kon gaan. Er was niemand in mijn omgeving die zin had om met mij mee te gaan.
Afgelopen woensdagavond heb ik samen met m'n buurvrouwen kettingen gemaakt.
Verder ben ik druk bezig met een cadeau voor iemand te maken.

Voor donderdag had ik het buro van mijn collega Roel versierd. Vorige maand is hij in Zuid Afrika getrouwd. Wil je dat zien? kijk dan even HIER.

Waarom die Mickey en Minnie op zijn buro zitten? Nou...Roel en Sharon zijn een groot Disneyfan... vandaar.

Nu heb ik een rustig weekend achter de boeg. Samen met Jorrith en Demi zaterdag naar Heerlen geweest opzoek naar vaderdag-cadeautjes. Vandaag lekker wat in en om het huis geklungeld en vanavond bij mijn ouders gegeten ter ere van vaderdag.

Moe maar voldaan (net zoals jorrith op de foto) ga ik er weer vandoor. Over een paar uurtjes begint een nieuwe week.

Storing

Het gaat niet goed met de pc's waarmee ik werk. Of eigenlijk zijn het de programma's.

Gisterenavond wilde ik deze site voorzien van nieuw lees- en kijkvoer, maar helaas.... de Blogger-server lag eruit.
Nu zit ik op mijn werk en geven de programma's waarmee ik moet werken storingen.
Net zoals op de tv zeg ik bij deze:

EVENTJES GEDULD AUB!

Gelukskoekje

Mijn collega Antoinette is na anderhalve week vakantie weer begonnen met werken. Dat is te merken: we eten de hele dag door. Vroeger waren dat koekjes en snoepjes, nu houden we het bij gezonde dingen.
Maar om deze korte week goed te starten hebben we juist een gelukskoekje "gesnoept".
Dit keer met deze spreuk:

"De dingen die ons gelukkig maken, maken ons wijs"

Waar is ze nou hè??

Onze Esje zit in de "Achterhoek"!! Wat ze daar doet??

Ze is hier: de Achterhoekse Paardendagen!! Het schijnt echt een geweldig mooi evenement te zijn, dat wou ze toch alvast even met jullie delen... Anders moesten jullie zoooo lang wachten op het nieuwe stukkie!!

Lief van Es hè?? Tijd om te bellen had ze wel want we hebben elkaar al een tijdje niet gezien... Allebei veels te druk met leuke dingen hè?? Maar binnenkort staat er weer een lekkere diner avond gepland bij ons lievelingsrestaurant in Aken "Sauso"...

Niet voor het eten hoor, maar voor de Caipi's... Hahaha!! Tja, je moet wel een beetje genieten natuurlijk hè?? Ga ik nu ook doen dus laterz...