Zonder te huilen

Deze week kreeg Jorrith de haren weer eens geknipt. Door Lisette. Vanaf kleins afaan krijste hij alles bij elkaar als zijn haren geknipt werden. Huilde tranen met tuiten. Afleiden of chanteren, het hielp allemaal niet. Dit keer was het anders: hij ging zitten en in een mum van tijd waren zijn rode lokken verdwenen. Zonder maar ook een traantje te laten.
Kijk maar eens:

Gezien ik niet zo lekker ben deze week, is het natuurlijk van groot belang dat ik goed voor mezelf zorg. De pedicure afspraak heb ik dan ook gewoon door laten gaan. Jorrith ging mee en assisteerde Karita bij de afsluitende voetmassage. Schattig toch?!

Fishermann's Friend

Texel was een hele beleving. Niet voor mij, want ik was ziek. Claudia is zoooo onder de indruk van het weekendje Texel, dat ze nu de hele dag denkt aan de Fishermann's Friend-reclame.
Arm kind.
Sterk spul, eh Cloot!? Kijk maar eens hier Ik heb effe voor je gegoogled!
Kom je misschien op wat andere gedachten hihi.

Gemeen eh!?

Ziek op Texel

Ik had me het weekend zo anders voorgesteld. Dacht "och het gaat wel over"; nou dat ging het dus niet. Met een koorts van 39-40 graden lag ik in de caravan. Buiten scheen het najaars zonnetje.

's Avonds toen de hele meute op stap was, voelde ik me natuurlijk super zielig en super eenzaam. Wat had ik toch graag mee gefeest. Yoni had nog wel Frambozen-Baccardi voor me meegenomen. Maar ja... volgend jaar beter.
Gelukkig heeft de rest het wel reuze gezellig gehad en pakte het team zich onderling heel goed. Annabel en Carolien hebben in de dressuur en vaardigheid achterop gezeten. En in de marathon is Yoni in mijn plaats gegaan. Want ja... tussen dat gefeest en gezuip moest er ook nog een wedstrijd gereden worden. Hoewel ik me afvraag waarom we naar Texel gaan: voor de wedstrijd of voor de rest?
Voor een impressie, zie de .foto's
Korte samenvatting:
*Nog even het gras maaien
*In Hippolytushoef bij Carina een vlaai brengen
*De boot naar Texel
*De Marinehaven (welk bootje werk jij, Yoni?)
*Jorrith en Patrick zetten alvast de tent op
*Lekker eten bij de de 12 Balken
*Patrick was donderdags jarig; vrijdag werd daar de vlaai (met vuurwerk)op gegeten.
*De dressuur/vaardigheid
*'s middags ligt iedereen (muv Jan) effe "slaap in te halen"
*De paardentandarts was bij ons op de camping. Barny kreeg een behandeling.
*Uit eten bij strandpaviljoen Paal 9
*De marathon
*Wachten op de prijsuitreiking
Als laatste: Terug naar de overkant... afscheid van Texel en terug naar huis.
Mag ik thuis verder ziek zijn. Potverdriedubbeltjes.... Ik kom er maar niet vanaf

De laatste keer

Voor de laatste keer dit jaar is de caravan ingepakt en de vrachtwagen vol geladen.
Morgenochtend is het zover, dan vertrekt de hele reutemeteut naar Texel. Het schitterende waddeneiland. Dit jaar voor de 5 of 6 keer. Dit jaar camperen we gelukkig weer bij de
de Boegert. Dichtbij de manege Akenbuurt. Dit is het hoofdterrein van de wedstrijd van menvereniging Tussen wad en duin. Da's heel handig voor de mannen: zij kunnen dan met wat drank op naar "huis" toe lopen.

Gezien ik onderdondert ben door de griep kruip ik nu lekker vroeg m'n bedje in. Want ik MOET me wat beter gaan voelen en ik mag heeel vroeg opstaan.

Prettig weekend allemaal en volgende week natuurlijk weer een verslagje.

Noorbeek

Even snel een klein berichtje over het weekend:
Dat begon met Rowwen Hèze in Eysden
Zaterdagochtend om 6 uur aan de koffie om een beetje wakker te worden (Ik ben eigenlijk een thee mens)
Zaterdag: dressuur, vaardigheid en de verkenning. (Hoezo vermoeiend)
De hele club ging zaterdagavond op stap, maar ik had een goede reden om thuis te blijven: Jorrith.
Verder was het een grote hutspot mijn weekend. Vanalles kwam langs mij heen: nieuwe liefde?, sterfgeval, relatiebreuk, verjaardag (met bbq en vlaai) opbloeiende liefde???, teleurstelling, weinig slaap, tijdnood, muisjes .... en nog heel veel meer.
Vanochtend ging im 7 uur de wekker en liepen we om 7.45 weer hindernissen te verkennen. (beetje dauwtrappen hoort erbij)
Vanavond zat het hele team Maas uitgeteld aan de eettafel (te moe om daarvan een foto te maken)
O ja... hoe de wedstrijd was??? We hebben niet gewonnen, maar hebben voor onszelf (eigen gevoel) een lekkere wedstrijd gereden. Daar zijn we tevreden mee.
Vanaf de kant naar de stuurkunsten van Team Houten en andere gekeken.
De foto's spreken voor zich.
Je vindt ze hier!
Ik ga slapen...

Hotel houdoe?

Deze hele week staat 's avonds ook in het teken van het zoeken naar hotels in Amsterdam. Gezien de slechte economie willen wij graag "voor een dubbeltje op de 1e rang slapen". Maar daar moet je wel wat voor doen.
Surfen, bellen, scrollen, mailen, printen enz enz. Hotels waarvan de telefoniste niet fatsoenlijk en/of onverstaanbaar was, werd zonder pardon "Houdoe" tegen gezegd.

Maar vanavond was het zover. We hebben dan eindelijk geboekt. Een 4 persoonskamer; om de hoek bij Paradiso, wat natuurlijk ook weer redelijk dicht bij het centrum ligt en tevens in de buurt van mijn favoriete zaakje: de Go fresh Shop
Ondanks dat we beiden helemaal KO zijn, hebben we ontzettend gelachen en gáán we nog heel hard lachen.
Maar eerst nog 2 wedstrijden rijden: Noorbeek en volgende week naar Texel.
Nog steeds genoeg te doen.

Pap

Hier zit ik nu een beetje zenuwachtig te wezen. M'n vader wordt op dit moment geopereerd. Krijgt een nieuwe halsslagader. Heel spannend allemaal.
Wachten duurt zo lang vandaag... Mam is niet te bereiken. Hier op kantoor heb ik wat afleiding. Ik moet nog maar effekes geduld hebben....


UPDATE:(14/9/05 22.00)
De operatie is heel goed gegaan. Pap is al van de bewaking af. Hij heeft alleen een flinke pleister in z'n nek en z'n nek is iets dikker. Hij hoopt nu snel naar huis te mogen. Hij is het ziekenhuis nu helemaal zat. "slechte lucht" zei hij vanavond. En hij ligt nog wel op een pas gerenoveerde afdeling....
Ach laat hem nog maar effekes klagen... het is allemaal goed gegaan, daar zijn we allang blij om.
Als troost had ik hem een heerlijk bakje blauwe bessen gehaald en een fles blauwe bessen sap.

Ome Leo

Ome Leo is eigenlijk de oom van mijn vader. Hij had gisteren feest. Hij is 60 jaar dirigent van Mandoline orkest Napoli. Waar mijn moeder ook al een eeuwigheid lid van is. Ondanks het feit dat m'n zusje en ik een beetje getraumatiseerd zijn als het om Napoli gaat, waren we toch van de partij.

Gisteren werd Ome Leo afgehaald in zijn eigen antieke koets. Die werd gereden door Jeroen met onze paarden ervoor.
Ik denk dat het de 1e keer was dat hij in z'n eigen koets gereden werd.

In het span stonden Barny en Jillie (moeder en dochter). Voor Jillie was het de 1e keer dat ze een harmonie van zó dichtbij hoorde. Ze was erg onder de indruk en danste de hele weg mee.
De stoet ging van ome Leo's huis naar het verenigingslokaal. Onderweg waren er nog 2 muzikale stops. Eerst kwamen ze langs een Joekskapel en daarna langs de Oberkrainer. Je kon aan ome Leo's gezicht zien dat hij er ontzettend van genoot.

Nadat we de paarden weer thuis hadden gebracht, moesten we ons snel omkleden om terug te keren voor de receptie en feestavond.
De "Old Swing band" swingde niet echt voor de 30gers.De 60 en 80 plussers genoten er des te meer van.(ome Leo is 84 jaar) Daarentegen smaakte de drankjes wel erg goed; de bessen dronk zich erg gemakkelijk (te gemakkelijk). Maar ja... Ik heb me tenminste gedragen. Maar m'n zusje.....(geintje lonne)

Ik heb in een deuk gelegen.
Dat we zusjes zijn, was gisteren wel te zien. Hoezo "the same look"

De rest van de foto's zijn te zien in het fotoalbum. Onder het kopje: Feest Ome Leo 60 jaar Napoli Dirigent
Henk: Is die foto van ons drieën niet geweldig??? hahahahahahah
Opmerkingen/berichten kunnen bij "comments" gezet worden...

Moet ik dit toestaan?

Mijn man vind dat als ik vriendinnen heb, hij ook vriendinnen mag hebben.
Maar mag ik het toestaan dat het dezelfde persoon is?



Dit kan toch niet wel? Mag ik nu ook een vriendje nemen? Ik vind dat ik er nu een van Clootje mag uitzoeken....

Feest in huize Maas

Manlief (met wit shirt op de foto)is vandaag 32 jaar geworden.


Dat vieren wij.... Morgen.
Vandaar dat ik vandaag (de gehele vanavond)mijn bak-kunsten uit de kast heb gehaald. mmmmmmmmmm ....eindelijk nog eens "pletskeskook".

Druk druk druk

Wat een maand...
En het ergste is: ik doe het mezelf aan.
Toch wil ik nog even leuke foto's van Jorrith laten zien.
Afgelopen zondag heb ik in Deurne in de rekenkamer gezeten. Samen met Willy en Joop.
Omdat Jeroen in de ochtend nog in de marathon zat, moest Jorrith met mij mee.
Nou dat vond onze kleine man hélemaal niet erg. Hij heeft behoorlijk wat aandacht gekregen.
Hij had er een eigen tafeltje

Zat bij Willy op schoot

Of bij Joop op de arm

Vanaf het balkon voor de ruimte waar wij zaten had je uitkijk over het hele wedstrijdterrein. En in de midden van dat terrein stond een "liftie" (liftie is een figuurtje uit Bob de Bouwer Een grote hijskraan. En die moest natuurlijk in de gaten gehouden worden.

s middag is hij met Jeroen gaan kijken bij de hindernissen.
En zo als altijd eindigt zo'n weekend in de vrachtwagen...

Na zo'n weekend rust Jorrith op het dagverblijf uit. Hij doet dan een middagslaapje van wel bijna 4 uur. En geef hem eens ongelijk....

Wat je van ver haalt....

Dit weekend zaten we (hoe kan het ook anders) voor een wedstrijd in Deurne. Zaterdag na de dressuur en vaardigheid ben ik heerlijk met Jorrith wezen "jatzen"(=rondtouren)Ons doel: bosbessen halen in America. Vorige week waren ze uitverkocht; deze week hadden we weer pech: de verkoop was gestopt, einde bosbessenseizoen. Potvernonde........
Dan maar effe koffie drinken bij Marlies. Ook zij kon me niet verder helpen met een adres waar ik bessen kon halen. Als troost voor mezelf en Jorrith ben ik maar naar Kronenberg gereden. Kijken of daar nog ambachtelijk ijs werd gemaakt. Gelukkig... Ik moest het ver halen maar het was heerlijk.

Bij de ijsboerderij De Veldweide kwam ik nog meer lekkere dingetjes tegen. Da's niet goed voor zo'n lekkerbek als ik. Pure hazelnootpasta --> nog nooit gehad: dat MOET ik proeven. "Kijk dit is onze zelfgemaakte rijstepap". mmmmmm klinkt lekker... Wil ik wel proberen. En dan de peppadew's(sweet peppa's) wat goedkoop hier... errrugg lekker...Ja dan kan de zelfgemaakte bosvruchtenyoghurt niet uitblijven... en me dan afvragen hoe ik aan die kilootjes erbij kom??

Voor wie me mist

Tis weer weekend
en we gaan weer op pad.
Hele maand september trouwens
Dit weekend zitten we in Deurne.
Kan ik misschien toch nog een lekker ijsje gaan eten
in Griendtsveen.
Jeroen staat samen met Roel bij Yvonne achterop de koets (als groom)
en mij is gevraagd of ik zondag meedraai in de rekenkamer. Druk druk druk dus
Ach zo vervelen we ons niet.
tot na het weekend.
Kom ik weer met foto's