Das pech... auto weg.

Ik kan niet zeggen dat ik een roekeloze rijder ben. Probeer me altijd aan de snelheid te houden. Draag keurig netjes mijn gordel en bel alleen handfree in de auto.
Ik weet niet hoe het kwam en hoe het gebeurde, maar ik heb vandaag weer met mijn auto de achterkant van een voorganger "gekust". (In een situatie waarin alles op de rem gaat) Nu is de auto er veel erger aan toe dan vorige keer. Manlief voorspelt dat hij "total los" is, maar dat zal de expert wel beoordelen. Zelf ben ik bang dat hij wel gelijk heeft.
Ben er de hele dag behoorlijk onderste boven van geweest: dat mij dit alweer is overkomen.
Jorrith zat achterin de auto en was ook enorm geschrokken. Nadat Roy ons veilig thuis had gebracht, ebte de schrik bij Jorrith weg. (Hij vertelt aan iedereen dat mamma met de auto heeft "gebotst")
Beiden hebben we gelukkig geen lichamelijk letsel. Wel voel ik mij behoorlijk stijf geworden en ben ik ontzettend moe, maar dat is normaal.
"Zeg NOOIT, NOOIT" is het toch? Zou ik te veel "opgeschept" hebben dat ik zolang schadevrij heb gereden?
Damn .... wat een ellende en wat een pech.(Maar ook weer een geluk dat wij beiden niets hebben)

Sneeuw

Door de weersomstandigheden vandaag was er een grote chaos in Nederland.
Bij ons begon het (nadat ik veilig thuis was) ook ietwat te sneeuwen.
Nou hebben de paardjes wel een lekkere dikke jas aan (lees: vacht)Toen de lucht steeds grauwer werd, werden de paardjes onrustiger. Zeker Maaike heeft het dan helemaal gehad in de wei.

Maar Noeschka en Marah zijn altijd als eerste aan de beurt om naar binnen te komen. De dames staan verder van huis en worden aan de hand van de wei gehaald. Ook zij wilden maar al te graag terug naar hun warme stal.(normaal kost het nog wel eens wat moeite om ze aan het halster te vangen)
De haflingers, Melle(de shet) en Mylonne (de welsh)galopeerden naar de stal. Hadden genoeg van het barre boze weer.

In een paar minuten de wereld rond

Mijn collega Roel vertelde mij vandaag dat ie wat mafs op internet had ontdekt: Google earth. Inzoemen op de wereld.
Alleen al door het enthousiasme van Roel werd ik nieuwsgierig. Dus de link naar thuis gemaild en zojuist ben ik dan even in Sidney wezen kijken en in China (de chinese muur heb ik nog niet ontdekt). Ook was ik even in Honolulu en op Antartica. Erg grappig om te zien. Wat is moeder Aarde toch mooi.

Ook nieuwsgierig geworden??? Kijk dan maar eens HIER. (je moet wel nog wat(gratis)installeren)

Marleen

Ik heb dan wel niet veel nieuws, maar mijn collega Marleen des te meer.
Zij maakt op dit moment met haar Johan een rondreis door Thailand. Voor haar vakantie heb ik voor haar een blogspot aangemaakt. Heb met haar geoefend, want Marleentje noemt zich zelf een echte "digibeet". Voor de zekerheid heb ik het bloggen stap voor stap uitgetypt. En het werkt: Ze vult haar blog met hele lange verhalen.
Voor wie eens een kijkje wilt nemen: kijk eens bij JOENLEEN!

Niet veel nieuws

Heb ik vandaag tijd over. Kan ik m’n blogje eindelijk weer eens bijvullen, heb ik niets te melden. Niets spannends of leuks.
Deze week was een gewone saaie week. De enige activiteiten die ik deze week heb gehad, zijn op maandagavond naar mijn kapper en op dinsdagavond het Naaikrans-avondje. Woensdag een rustige vrije dag en verder helemaal NIETS. Saai eh?!

In mijn hoofd is het niet zo saai: “m’n engeltje en duveltje” hebben constant een meningsverschil. Zal ik nou wel of zal ik nou niet. Af en toe word ik er gek van. Het duiveltje op mijn schouder zegt: Stel je niet aan …doe het gewoon … er is toch niets te verliezen… doe het nu. En aan de andere kant zit het engeltje: beetje bang te wezen: Ja maar …. Stel dit en stel dat…zou je het wel doen…
Ik zoek maar even verder naar een balans en neem aan dat alles dan vanzelf komt zoals het moet komen.

She did it again... ( ik blijf nog heel even in het engels)

Zaterdagavond: Idols-avond.
Gezien mijn mannen vroeg in bed lagen, heb ik Idols gekeken bij Claudia, die weer op de honden en het huis past van onze buurvrouw Nel.

Omdat we nog even wilde nagenieten van gisteren, hebben we weer Caipi's gemaakt.

Carolien heeft nog een stapeltje DVD's van Ilona geleend. Daar hebben we na Idols nog ene van gekeken. De B&O installatie van Nel en Wout was het er niet helemaal mee eens, dus kostte het nog wat moeite om de film goed te volgen. "In her shoes" was echt een film voor mij... euhnmmmmm..Ik hou wel van dat genre: Tranentrekkers. Het verhaal was wel herkenbaar. Over 2 zusjes die veel van elkaar hielden, maar elkaar af en toe niet begrepen. Lonne en ik hebben dat ook wel eens. Maar we maken het altijd snel wel goed. We sturen of geven elkaar dan lieve kaartjes waar je meestal de tranen van in de ogen krijgt. (Nu gaat dat bij mij wel snel.)
Jullie snappen natuurlijk dat zo'n film bij mij heel wat emoties losmaakt. Met tranende ogen (ja ja zeker ook een tranentrekker) hebben we net niet het einde kunnen zien: de dvd happerde... balen.

O ....... my...... god (say it like janice(friends))

Vrijdag de 13e....
Veel ongelukkige dingen heb ik niet meegemaakt eerlijk gezegd.
Na een dag keihard gewerkt te hebben, ben ik direct doorgegaan naar de verjaardag van ons neefje Ids. Maar algauw werd ik weer opgehaald door Clootje om samen met haar en (de echte)Ellen mee te gaan eten in Aken bij Sausalitos.

Dat was in 1 woord: GEWELDIG. Leuke sfeer, aangename muziek, lekker en gezellig eten en SUPERRRRR lekkere cocktails. Natuurlijk was ik al een beetje voorbereid en ging ik helemaal voor mij favouriete drankje: Caipirinha....
O my god.... wat was die lekker. Heel aso (eigenlijk niet: in duitsland is dat wel normaal)had ik een mega grote besteld. Het was tenslotte HAPPY HOUR.
Daarbij bestelde we een Big Plate als voorgerecht: een mandje met: chips & dips, knapperige quesadilla rolls, buffalo wing, chicken nuggets, spare ribs, farmhouse potatoes, onion rings (zo staat het in het boekje) en heel gezond ook nog groentesticks. Zoooooo lekker.
Nu waren onze buikjes al redelijk gevuld, dus bestelde we een klein hoofdgerecht. Daarbij dronk ik een lekkere maar erg sterke cosmopolitan.

Alleen die namen al van de cocktails: Alabama Slammer, Flying Kangaroo, Golden Dream.... klinkt lekker, niet?
De cocktail die ik voor dessert had uitgekozen, ben ik helaas niet meer aan toe gekomen. Dus het "toetje" hou ik mezelf te goed: de Screaming orgasm. Echt waar...zo heet ie. Hij wordt gemaakt van Amaretto, Kahlue, Baileys en slagroom. Hoop dat ie z´n naam waar maakt.
Een goede reden om nog eens terug te gaan en dat te gaan uitvinden.
Gezien manlief hier niet van houdt...zijn er vrijwilligers die met me mee genieten???
Zoals hier hihihi: Ik hou het nu nog even bij de caipi's.

Mamma, ik wil een ijsje..... bbbbrrrrrrr

Het was vandaag een mooie zondagmiddag. Ondanks dat het zonnetje straalde, was het winterkoud. Lekker weertje om een frisse neus te halen tijdens een zondagmiddagwandeling.
Natuurlijk wandelen we met een doel: Warme chocomel en een klein hapje te eten. Vanaf Kasteel Vaalsbroek liepen we via het gehucht Rare richting Murphy's Forest. Gelukkig hadden we een man in ons gezelschap die Jorrith berg op kon dragen. Wat goed uit kwam, want het was erg koud zonder fatsoenlijke jas. En je krijgt het wel warm met een kind van 12 kilo op je rug.
Gezien Murphy's heel goed staat aangeschreven weten veel mensen de weg ernaar toe te vinden. En dat terwijl het best afgelegen ligt. Boven aangekomen was het pech hebben: binnen zat alles vol.
Zijn we mar op het terras gaan zitten. Met dit geweldige uitzicht konden we dat wel even uithouden.
Terwijl wij op de kaart een lekker broodje uitzochten, wist Jorrith het al: "Ik wil een ijsje!" Ik heb nog geprobeerd het uit zijn hoofd te praten, maar dat lukte niet echt. Ach ja... 1 bolletje. Maar hij moest me wel beloven het helemaal op te eten. Dat was geen probleem. Kijk maar:

Maar al gauw kreeg m'n kleine man koude handjes (wat niet gek was) De "handjes"(zo noemt Jorrith handschoenen) kwamen toch nog goed van pas:


Na een goed vullende warme hap voor ons, ging het weer berg afwaarts naar Vaalsbroek.
Onderweg kwamen we nog op sommige plaatsen sneeuw tegen. Dus zullen we binnenkort weer door de sneeuw kunnen wandelen. Want men zegt dat sneeuw die lang blijft liggen, wacht op nieuwe sneeuw.
(Wat zou het mooi zijn om daar weer een RH feestje te vieren hihi)
Natuurlijk kon ik het niet laten om weer even een foto te maken van het beruchte emmertje:

Gekke bekken receptie

Veel nieuwjaarsrecepties hebben we dit jaar niet. Het zijn er maar 2.
Vrijdag vierde de ruiterclub van Mechelen hun feestje. Jammer genoeg wordt dat alleen maar kleiner. Andere jaren werd er een zondagmiddag voor uitgetrokken en kwamen er best veel leden. Nu kwamen er maar een paar.
Maar dat mocht de pret niet drukken. Met paardenmensen is het altijd gezellig. Natuurlijk was ik weer gewapend met mijn camera. Maar nu ik de foto's bekijk leek het wel een "gekke bekke receptie". Een kleine impressie:
< <
Natuurlijk heb ik me keurig gedragen:

Waar een mens al niet gelukkig van kan worden

Jipppiieee.... Ik ben geslaagd...
Eindelijk na met en met diverse winkels af te lopen, heb ik ze gevonden: Schoenen.
In de grote stad werd ik al sagerijnig als ik een zaak in liep en ik alleen maar hoge laarzen zag hangen. Vreselijk. Die passen mij allemaal niet. Leuke gewone schoenen kon ik niet echt vinden. Nu weet ik dat in de buurt van Ommen een schoenenzaak ligt, waar ik heel goed zou kunnen slagen, maar ja ... dan zouden het héle dure schoenen worden.
Maar vandaag, op mijn vrije dag, ben ik, nadat mijn gezicht een onderhoudsbeurt had gekregen, hier in het Heuvelland van schoenenzaak naar schoenenzaak gegaan.
Eerst naar Vaals. Omdat ik wist dat ze daar ook Donna Lisa Tucci schoenen verkopen. Helaas echt mijn smaak kon ik daar ook niet vinden en dus ben ik doorgereden naar Gulpen. En ja hoor...... daar had ik een ruime keus. Zo erg dat ik niet eens kon kiezen. Dus heb ik 3 paar schoenen meegenomen. 2x zwart(Lisa Tucci en Gabor) en 1x bruin.
Nu kan ik weer eventjes vooruit.

Een goed voornemen wat veel tijd kost

Het mag nog: Gelukkig nieuwjaar allemaal!!!!!

En voor diegene die al naar mij toe hebben gereageerd: Ook voor jullie de beste wensen voor komend jaar.

En voor sommige mensen een kusje links en een kusje rechts.

Het weekend is een beetje anders verlopen dan dat ik gedacht had. Tis niet te geloven maar ik ben weer ziek geweest. Alweer aan mijn keel. Maar door me rustig te houden, heb ik zaterdagavond mee kunnen vieren.
Al hebben we ons qua drank en eten ernstig gedragen.
Zo zag onze koelkast eruit:

En zo onze tafel:

Met z'n alle gezellig op de bank. Om de tijd wat te doven hebben we het Friends-spel uit de kast gehaald. Dit alleen maar omdat de heren (je weet wel: die altijd een grote mond hebben) het Sex Geheugenspel NIET durfde te spelen. De watjes. Er zaten nog wel zo'n leuke opdrachten tussen. Maar nogmaals: helaas geen van de heren durfde de uitdaging aan.


Maar hoewel we deze avond toch niet echt veel gegeten hadden, maakte we wel onze nieuwe voornemens: Clootje en ik gaan wandelen.
Zodoende dat we al (ik type het met enige trots) 2 avonden gewandeld hebben.
Daarbij let ik natuurlijk ook op mijn voedsel. Want ik wil er toch wel weer een paar kilootjes af hebben. (Liefst heel veel kilootjes, maar we beginnen eens met een paar)

2005 heb ik "bagger" af moeten sluiten. Dus ga ik er in 2006 wat van maken.

Proost!


PS: Jorrith was de fotograaf die avond.