Back to life

Ze hebben me weer te pakken hoor. Een viraal virus dat zorgt dat ik snotterig en beroerd te bed lig.
Mijn stem valt af en toe weg en heb behoefte aan paracetamol. Die mag ik niet te veel hebben ivm de bloedverdunners. Enfin...
Tijd voor bezinning. Het geweldige mega weekend waar ik van dacht een paar weken op te teren is nu al bijna uit mijn gedachten verdwenen. De foto's zijn de enige herinnering nog die ik heb.
Het is weer "Back to life... back to reality".
Ik ben weer moeder, vrouw en werknemer. Alhoewel ik dat vrouw-zijn-van afvraag. Voor de 1e x in 14 jaar zijn we onze bijzondere dag: de 11e vd 11e vergeten.
Gewoon door drukte?? Die datum staat symbool voor het begin van de carnaval maar ook van onze relatie. 14 Jaar geleden trad manlief af als prins en kregen wij naar die hele ceremonie "verkering".
(grappig is dat de huidige vriend van Lonne; Ron; toen prinscarnaval werd)
Dit jaar geen bloemen of kado. Nee zelfs geen geweldige vrijpartij. Met al dat gesnotter is dat niet echt romantisch.
Voor ik het wist was de dag om. Geloof dat mijn zusje de enige was die eraan gedacht had.
Zo heeft ieder zijn ding op de 11e vd 11e.
Zo kreeg mijn schoonzusje Carolien, de 11e de sleutel van haar nieuwe huis. In een paar weken zal zij een dorp verder gaan wonen. In Partij, 2 deuren verder dan waar mijn andere schoonzusje met haar gezin woont.

Ook Lonne is aan het inpakken. Zij verhuist morgen om naar Ubachsberg. Tijdelijk want ze zijn van plan na een verbouwing samen te gaan wonen in het huis van Ron.

Terwijl ik lig te rusten denk ik na.
Heel cliché: wat gaat de tijd toch snel.
Dinsdag kreeg ik een bericht. "Wil iemand van jullie morgen Naomi naar school brengen?". Hun pa en ma zijn carnaval vieren in Koln. Zoals ze al jaren doen. Vroeger toen de meiden klein waren, bleven ze bij ons slapen. Ofwel bij Carolien. Nu zijn ze alleen thuis en regelen ze hun eigen dingen. Naomi, helemaal fan van carnaval, gaat met vriendinnen naar de opening van het carnavalsseizoen in Maastricht. Demi slaapt bij oma. In gedachte blader ik terug naar alle leuke dingen die we "vroeger" deden.

Is het een geluk of mag je balen dat de tijd zo snel gaat?
Bij mij wisselt dat.
Zo langzamerhand begin ik in gedachten de balans van dit jaar op te maken.