Onzekerheid

Laatst kreeg ik van iemand te horen: Mensen die jou niet goed kennen, zien jou als iemand die in het middelpunt wilt staat.
Op dat moment heb ik die opmerking even naast me neer gelegd. Maar de laatste weken spookt die toch weer door mijn hoofd. Zeker nadat me daarna ter oren kwam dat ik ook jaloers ben. Dan ga je je afvragen: Ben ik dat echt??

Gezien ik erg met mijn persoonlijke ontwikkeling in de weer ben en de dingen altijd van allerlei kanten bekijk, heb ik dit natuurlijk ook met deze opmerkingen gedaan. Eerst bij mezelf gaan kijken en ik kan het niet goed plaatsen. Ik leg gauw contact met mensen.(vind dat ook leuk) Dat heb ik van pappa geërfd. Wil dat zeggen dat je dan in het middelpunt wilt staan. Naar mijn beleving niet.
Verder weet ik dat ik iemand ben die niet gauw boos word, het voor iedereen goed wil doen, mensen graag help en probeer handvaten mee te geven waarvan ik denk waar ze wat aan kunnen hebben. Nadeel daarvan is dat ik iedereen (vaak te) aardig vindt, maar dat andersom niet het geval is. Iedereen aardig vinden is trouwens ook een eigenschap heb ik van mijn pappa heb geërfd.

Een groot struikelblok van mezelf is dat ik heel onzeker ben. En ook hou ik niet altijd evenveel van mezelf. (Ja “houden van” begint bij jezelf) Dat is voor mij een leerproces. Vroeger was het heel erg maar de laatste jaren ga ik er steeds beter mee om. Ik heb al heel veel geleerd over mezelf ben daarvoor door diepen dalen moeten gaan. Maar ik weet dat ik zal blijven leren door alle dingen die op mijn pad komen. De onzekerheid zal nooit helemaal weggaan. Net als het verdriet wat ik heb na een teleurstelling.

Wat ik als enige kon bedenken wanneer ik in een middelpunt sta is dat als ik drink. ( Ja ja als ik drink dan giet alles, dan giet 't allemoal good.Dan schient de zon goude stroale, dan stroemt 't geluk dor mien blood.Dan hoof ik meej niks af te vroage, dan giet 't allemoal good. )
Dan kan ik inderdaad wat gekker worden; vind dan iedereen heel lief en het kan zijn dat ik ietwat aanhankelijk word. Maar in het middelpunt staan als ik gewoon Esther ben??? Daar ben ik veel te onzeker voor.

Wat de jaloezie betreft: Ieder mens is wel eens jaloers. In mijn beleving kan jaloezie heel positief zijn. Zodra je erkent dat je jaloers bent, zeg dat iets over jezelf.
Gelukkig heb ik dat niet vaak. Wanneer dan wel?? Als “verkeerde dames” veel aandacht van mijn man vragen, dan word ik jaloers. Dat betekent dat ik toch, ondanks alles, veel van hem hou.

Mijn motto is dan ook: ieder heeft zijn eigen levensweg te gaan en je kunt niet meer doen dan dat van elkaar te respecteren.
Nobody is perfect…..
Dat spreukje kent toch iedereen?!