Rooms katholiek

Vandaag had ik een begrafenis. Niet zo heel bijzonder. De meneer in de kist was 87 jaar geworden. Een mooie leeftijd.
Tijdens zo'n mis komen er allerlei vragen in mijn hoofd. Waarschijnlijk omdat ik dan mijn mond zoveel mogelijk moet houden en ik tijd genoeg heb om na te denken en te vervelen. De pastoor hield zich niet echt aan de "agenda" van het boekje wat we bij binnenkomst kregen. Dat maakte dat ik heen en weer ging bladeren om te kijken of ik kon ontdekken in welk gedeelte we waren.
Nu denk ik dat we het misschien alleen hadden gekregen om de dingen op te zeggen waarvan gewenst wordt dat we die opzeggen in de kerk. Het voelt als een soort moeten en dan zit het bij mij dus verkeerd.
Zeker toen ik de schuldbelijdenis las:
Ik belijd voor de almachtige God, en voor u allen, dat ik gezondigd heb in woord en gedachte, in doen en laten, door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld.
Daarom smeek ik de heilige Maria, altijd maagd, alle engelen en heiligen, en u, broeders en zusters, voor mij te bidden tot de Heer, onze God.

Vooral het zinnetje DOOR MIJN SCHULD DOOR MIJN GROTE SCHULD. Welke zonde en Welke schuld??
En waarom moet ik smeken??
Bij het klaarmaken van de communietafel gaat de bel en wordt er verwacht dat men op de knieën gaat. San naast me gaf aan dat ze last heeft van haar knie, maar ging toch braaf knielen. Toen ik geknielt zat vroeg ik me af: Waarom moet ik knielen???
Hetty zat aan de andere kant en zei lachend dat ik niet zo'n moeilijke vragen moest stellen. Dat hoort gewoon zo.
De communie ben ik gaan halen met de gedachten: "zo eens even lekker de benen strekken". Niet echt een goede insteek eh :S .

Nee het Roomse is er voor mij niet meer. Kaarsjes opsteken, schietgebedjes en bedankjes stuur ik zo wel naar boven. Daar heb ik toch geen kerk voor nodig.
Ik ga maar eens overleggen of ik me, net als 2 andere collega's in de kerkbank, laat uitschrijven als Roomskatholieke