Een super schoëne daag... in Hengeloooow

(klik op de titel voor de foto's)
Nou zeg… Ik begin het te merken. Na een zodanig weekend heb ik een aantal dagen nodig om weer bij te komen. Ik geloof dat ik dat deze week helemaal niet haal.
Zaterdagmorgen vertrek ik met de PV naar Rotterdam. Het beloofd een wild weekend te worden.
Hengelo was al wild: 3 vaten bier hebben zich opgeofferd om de dorst van de heren te lessen.
Zoals jullie al konden zien was onze vrachtwagen omgebouwd tot ontbijtruimte, vergaderruimte en ’s avonds tot café. Lees het verslag van Joey en Shirley HIER.
Het hele weekend heb ik me vergist in de dagen. Dat kwam natuurlijk omdat we er donderdagavond al waren. Of zou het komen door de alcohol van donderdagavond. Want het was wel heel erg gezellig in "onze kroeg".
Vrijdag de dag van de dressuur voelde als zaterdag en marathon-zaterdag voelde als zondag.
Zondag liepen we dan ook een beetje verloren rond op het terrein.
Vrijdag was het geweldig mooi weer. Genietend in de zon achterop de klep konden we de dressuur volgen.

Jorrith was niet helemaal in orde. Hij klaagde over keelpijn en was het hoesten. Toch geen mexicaansegriep? Uit voorzorg toch maar even naar de drogist. Helmpje op en samen met Kelly op de scooter naar het dorp. We leken wel een stel Annie’s (die Bob waren hetzoeken)
Met de scooter volgeladen met hoestdrank en donkerbier (dat was na 1 dag al op) reden we gierend door Hengelooooowww. O ja… onze buideljassen gevuld met RedBull.
’s Avonds aten we met z’n allen overheerlijke goulash gemaakt door Trudy en Henk. (normaal ben ik niet zo’n goulash mens maar deze was erg jammie jammie)'sAvonds kwamen Marscha en Chantal en ging het feestje gewoon weer verder.

Van de Moorsjes kregen we allemaal lekkere warme rode MAPS jassen en T-shirtjes. Op het veld was onze groep goed te volgen en te herkennen. Op het moment dat Shirley in de hindernissen reed, renden we als een rode vlek van hindernis naar hindernis. Ons mascotje met spandoek.

Natuurlijk waren we als fanclub van Shirley ook niet beroerd om te kijken hoe het Sandy verging in de hindernissen. In hindernis 5 ging het bij haar mis en kon zij Antonie helemaal niet meer inhalen. Antonie wilde denk ik natuurlijk maar al te graag kampioen worden, hem was een leuk kampioenscadeau beloofd. Of ie het ooit krijgt….
Sjoerd had ook wat in te halen. En dat deed hij ook: hij eindigde op een 2e plaats in de tandempony rubriek.

Shirley was verrassend 3e geworden. Ze heeft in haar rubriek hele sterke concurrentie. Maar na een foutloze vaardigheid liep TouchMe in elke hindernis een pasje harder.

Enfin.
Zaterdagavond was lekker relax met z’n allen.
Na de prijsuitreiking stonden ze met een hele groep de wegrijdende rijders uit te zwaaien.
Ondertussen braadde ik 3,5 kilo taco gehakt in onze “heilige “campingbraadpannen”. Aardappels erbij en sla en de hele bups zat aan het zaterdagavond diner.
De avond werd afgesloten met de nodige cocktails. Caiparinha, vliegende herten, Merry’s … we hadden het allemaal bij. (inclusief ijsblokjes) Toen het feestje binnen teneinde was en we eigenlijk zouden moeten gaan slapen, zijn er een aantal buiten nog verder gegaan.

Zondag gingen we Roy en Karin en Maudje en Sanne aanmoedigen. Rond het middaguur begon het te regenen en hebben we met z’n allen snel alles opgeruimd en afmars … richting huis.
Voor ons met een omweg want in Brabant hebben we onze nieuwe aanwinst opgehaald:
Floortje(Floortje staat op de foto naast Oblix)

Kortom:
Het was een mega gezellig weekend waarvan we hopen dat er hier nog vele in 2010 van gaan volgen. De gezelligheid onder elkaar is ongekend. Opvallend is dat we met zoveel verschillende mensen zijn en de groep zich elke keer heel goed pakt. Het maakt niet uit wie je bent, als je maar gezellig bent.

Ik kijk al uit naar de groomsparty van deze winter.

Note: Er is zoveel gebeurd dit weekend. Nu ik het terug lees zie ik dat het een beetje hakketak geschreven is. Helaas...volgende keer beter!