Sjilvend the weekend!!

Het was me weer een weekendje.

Vrijdagmiddag begon in het ziekenhuis. Gezien ik nog diverse longklachten heb, werd ik onderzocht door een (wel zeer aantrekkelijke) longarts.
Helaas ben ik niet veel wijzer geworden waar mijn klachten vandaan komen en zo heeft hij me weer doorverwezen voor een longfunctie.

Nadat Jeroen thuis gingen we weer op pad met de paardjes. Schinveld stond op de agenda.
Lekker dichtbij.
Op de parkeerplaats achter de Zwart Markt werd het kamp weer opgeslagen.
Het was eventjes wennen op de makkedam te parkeren.
Om half 9 werd het kamp weer verlaten om met z’n alle naar het verjaardagsfeestje van Shirley te gaan.
Een klein uurtje heb ik meegefeest en toen in de auto gesprongen om naar Eijsden te gaan.
Pisart festival 2009. Rowwen Hèze op de vrijdag. 5 minuten voordat de mannen opkwamen stond ik in een hete zweterige tent. Linksvooraan zoals altijd.

Na het optreden en wat te socializen vertrok ik snel weer richting Schinveld om te zien hoe het op de party van Shirley gesteld was. De worst en hamburgers waren allemaal op en onze dronken vrienden wilde graag een taxi naar het rijdersterrein.

Zaterdag konden we uitslapen. We konden eens een keer samen spek en ei eten want om 12.45 uur moesten we de dressuurring in. (normaal eten we op zondag spek en ei)

De proef werd beloond met 58 punten. Eindelijk onder de 60 punten!! Hier heeft hij zo hard voor getraind en nu eindelijk liep het op het “moment suprême” ook goed. (Nog niet perfect maar daar blijven we voor leren)

Net als de dressuur konden we ook in de vaardigheid 20 minuten later starten dan op de aangegeven tijd.
Rijdt manlief er 4 ballen vanaf: 12 strafpunten!!
Maar ook dat verpest onze dag niet: We stonden tenslotte al op nr. 1!

Het was heerlijk weer en we konden lekker buiten eten voordat we gingen verkennen. Toen we op de scooter wilde springen zei deze BOEF!
Dat werd fietsen. (wat natuurlijk voor onze buik, billen, benen en conditie veel beter is)

Na de hindernissen gelopen te hebben, raakte mijn energie op een laag pitje. En ik had nog wel beloofd om mee te gaan naar de discotheek in Duitsland.

Gelukkig waren de andere ook best moe en werd besloten om bij de vrachtwagen het feest voort te zetten. De tap met vaten bier werden opgehaald en geïnstalleerd. Shirley en ik gingen op pad om ijs te halen.
Bij vrienden van mijn lieve collega scoorden we 12 ijsblokjes. Genoeg voor 3 caiparinha’s. Goed bedoelt, maar voor we in de auto zaten begon het al te smelten.
Met een grote glimlach en veel lol stapte het café op de hoek binnen en jaa… we scoorden nog een heleboel ijsblokjes.
Dus snel weer terug naar het terrein om te genieten van vanalles lekkers…
Jorrith zorgde ervoor dat alle bierdrinkers voorzien werden van bier en “oma Visser” verzorgde een heerlijk snackbordje.
Voor we het wisten zaten er 36 man rondom de vrachtwagen.
Lekker relaxte zaterdagavond.
Ook de zondag begon rustig. Kopje koffie en een gezamenlijk ontbijtje met een eitje.
We kwamen tot de conclusie dat een wedstrijd dichtbij heel anders is.
Wedstrijd is een wedstrijd natuurlijk maar toch anders dan anders. Niet ver rijden, niet goed verkennen, beetje kletsen hier en daar. Zo waren er weiniger rijders op het campeerterrein en dan pakt zich dat onderling ook veel sneller.
Gewoon leuk!

Enfin...ik dwaal weer af. Zondagmorgen begon ook met een smsje van mijn lieve zusje die eindelijk op vakantie gaat en me even liet weten dat Blof op het Pisartfestival een zó ontzettend mooi en goed optreden had gegeven. Even een baalmomentje dat ik dat heb moeten missen.
Snel ontbijten en nog verkennen. Om 12.50 zijn we dan ook klaar om de marathon in te gaan. We hebben er zin in.
Na 5 meter vallen we stil: materiaalpech. Een D ringetje van de streng af.
Als alles weer oké is liggen we 1min40 achter op schema.
Voor de 1 km schiet het ringetjes er weer af. Jeroen draait er tape omheen en weer aan we op pad: 2 min 50 achter. De paardjes worden aangespoord om de weg in sneldraf te vervolgen. Voor km 3 spring bij Menzaj het ringetje los. Gelukkig vind ik deze ook weer terug in het zand en jeroen taped bijna alle ringen vast. Op 1 na want Sjoerd en Sjekkie zitten al achter ons.
Als we weer een paar minuten onderweg zijn komen we een Highlander tegen. Je weet wel: zo'n grote bruine koe met van die mega hoorn op de kop. Als hij ons een halve meter afstand passeert, schrik Menzaj toch een beetje. Zelf zijn we ook wel bang dat hij met z'n grote horens aan de pony's komt. Als we hem langs zijn, zien we dat hij midden op het pad gaat lopen. Hij loopt recht op het span van Sjoerd en Sjekkie.
De kilometers daarna rijden we sla-om langs de runderen. In sneldraf want we hadden 4 minuten om in te halen. Het is alsof ze overal in het rond liggen en staan.
net op tijd halen we het A-traject. Staptraject is meestal geen probleem voor ons. Dus vol goeie moed gaan we het E-traject in.
Na lange tijd achterop te staan is het dit keer in de hindernissen hard werken. Ik hang van de ene naar de andere kant. Het is alsof manlief harder rijdt dan normaal. We hebben er samen veel plezier in.
En zo eindigen we een aantal uren later ook het weekend. Met een beker en een pompoen.
Samen met de Moorsjes eten en drinken we nog wat.
Op naar Hengelo. Voor ons een weekend voor de gezelligheid. We zijn de fanclub van Shirley.

Arme Benji

Jorrith is inmiddels alweer de 3e week in groepje 3 bezig. Langzamerhand beginnen de lettertjes en woordjes door huize Maas te hangen. Zo ook aan Benji. Op z'n 13 jaar krijgt hij weinig rust als jorrith thuis is. Daarom is ie blij als Jorrith slaapt: kan hij ook slapen.

Vergeet niet...

sjilvend

Het zonnetje schijnt de lucht is blauw....tis nu w88 op de kou.
Heeft hij eindelijk de dressuur goed gereden. Rijdt ie er 4!! Ballen af.

Mamma's trots

Een verhaaltje om zelf niet te vergeten
De zwemles is weer begonnen. Op naar diploma B.
Gisteren als laatste oefening van de les moesten de kindjes duiken en 6 of 7 meter onder water zwemmen. Geen billen en hoofdjes mochten boven het water uitsteken.
Gezien het de eerste keer was, moesten ze goed hun best doen en als het niet lukte dan de volgende keer beter.
Als allerlaatste van de 21 kindjes sprong Jorrith het water in.
Meester Joost riep naar juffrouw Gies: Kijk hier... Kijk Jorrith eens!
Volledig onderwater. Als één van de enigste.
Juffrouw Gies begon enthousiast te klappen. Jorrith had een big smile op zijn hoofdje en ik... ik had tranen in mijn ogen.
Heel even was ik weer een SUPER trotse mamma.

'Koppijn en pootpijn'

"Booohhh mamma, ik heb koppijn, pootpijn en pijn in m'n nek. Ik moet echt m'n muts ophouden want dan voel ik het niet!"
Natuurlijk kan ik hem op deze na-zomerse herfstdag niet met een BOB de bouwer-ijsmuts laten gaan.
Heel taktisch heb ik hem proberen te vertellen dat die muts toch echt wel af moest en hij het sjaaltje wel mag omhouden en dat als ik een foto maak, de pijn vanzelf over gaat.

Schnitzelweekend

Al 2 dagen bedenk ik me hoe ik de topic van mijn blogje moet noemen. Ik kom eerlijk gezegd telkens terug op "Schnitzelweekend".
Vrijdagavond begon het weekend bij de Moorsjes in Eygelshoven. Samen reden we over de grens om ergens gezellig te gaan eten. Het was XXL avond in het restaurant. Schnitzels zo groot als een stoeptegel. Sausje erbij, salade van de saladebar.
Heerlijk begin van het weekend.
Zaterdag vertrokken we in de middag richtig de Eifel. Kirchheim om precies te zijn.
De thuisbasis van Meneer Rick. Die gaf zaterdag een feestje voor zijn 40e verjaardag.
Gezien we er vroeg waren, zijn we nog gaan touren door de omgeving.
Zelf wonen wij mooi, maar ik was onder de indruk hoe mooi de Eifel is.
Onderweg aten we in een restaurantje waar de "chefin selber kocht".
Voor alle veiligheid(de oma vertelde ons min of meer wat we konden eten) kozen we de schnitzel.
Nadat we weer terug waren op het landgoed bij Rick en een uurtje gerust hadden, barstte het feest los. (Daar stond ook weer schnitzel hihihi)
Rustig begonnen. Gezien ik mijn bloedverdun-tabletten vergeten was, was ik genoodzaakt wat alcohol(lees: wijntje) te nuttigen.
De avond eindigde met de Haribo. Hoe kan het ook anders... (Meneer Rick heeft altijd Haribo in huis) De voetjes van de vloer. Takken in het haar en flikkersterretjes als sfeermakers. Wat was het leuk.
We konden heerlijk uitslapen in onze meegebrachte sleurhut en na een bakje koffie om wakker te worden, verlieten we Gut Steinbach om weer richting onze eigen heuvel te rijden.
Daar wachtte mijn kleine menneke die de avond van te voren naar de buurt bbq was geweest.
Met z'n 3-en konden we nog heerlijk rusten en relaxen.
Rond etenstijd trok ik de diepvries open. Nog moe en loom kon ik niets anders verzinnnen om een 10 minutenmaaltijd in elkaar te flantsen. Het werd ...een kipschnitzel.

Jeugdsentiment

Vroeger... de tijd dat ik nog een klein meisje was.
Toen we de halve zomer op de camping in Renesse doorbrachten.
Toen we in de weekenden in de witte Mercedes met kenteken 10DL61 naar Zeeland reden. Of weer terug naar Limburg.
Samen met pappa en mamma naar Veronica luisterden.
Toen al sloot ik voor mijn gevoel met deze plaat de zomer af.

BBBBBBRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR Wat was het koud vandaag. Heb vandaag de halve dag deze plaat in mijn hoofd gehad.
Die andere helft was voor Rowwen Hèze: Gruwelijke merge... ellendig begin...ik hoef ...

Helaas... het was toch min of meer wel noodzakelijk dat ik vanochtend op mijn werk verscheen!

Menvriendjes en vriendinnetjes opgelet.... De foto's staan online

Paaldansen in Geldrop en Op stap in Breda...
Fotoverslag is HIER te zien.

Hamstereeeeunnnn

Ik geeft het eerlijk toe: ik ben gevoelig voor aanbiedingen. Gratis tasjes, opruimingskoopjes en alle andere acties.

Zo ging ik gisteren hamsteren bij de Appie. Eigenlijk hoefde ik alleen maar cola light voor manlief te halen, daar stapelde zich met en met nog allerlei hamsteraanbiedingen omheen.
Van verse pasta, drinkyoghurt tot…. Snickerijs.

Ik ben dol op Snickerijs. Natuurlijk is dit een calorieënbom die helemaal niet goed is voor mijn gevulde lichaam. Toch kon ik het niet laten om 2 dozen te hamsteren (2 voor de prijs van 1) en al 1 ijsje te snoepen in de auto. Zo lekker!

Zuslief en ik hebben een afspraak. Als we in nood verkeren en hebben dringend elkaars hulp nodig dan smssen we het codewoord BERT.
Vraag me niet waarom BERT. Dat was haar idee.

Nu reed ik richting huis en had ik nog ontzettende zin op een ijsje. Gezien mijn mooie vol ronde lichaam natuurlijk niet gezond en totaal niet Sonja-verantwoord. Maar mijn gevoel snakte toch wel heel erg naar nog zo’n ijsje. Mijn verstand zei dat ik het niet moest doen. Engeltje en duveltje hadden duidelijk een meningsverschil.

Nood aan de man!!!

Dus smste ik BERT naar Lonne. In de hoop dat zij mij het lekkere Snickerijsje uit mijn hoofd kon praten.

Na 5 minuten nog geen telefoontje

Na 10 minuten ook geen berichtje van Lonne.

Het Snickerijsje gilde: eet me eet me!!

En zo kwam het dat ik dat 2e ijsje ook smakelijk oppeuzelde.

(10 minuten later natuurlijk spijt dat ik dat gedaan heb)

Zo’n dik half uur later belt zuslief op.

Natuurlijk gaf ik haar de schuld dat ik 2 ijsjes achter de kiezen had.

Tenslotte had ik in deze noodsituatie: BERT gesmst.

Wat blijkt: ik had ERNIE moeten smssen!

Haar advies: Geen avondeten.
Geen geitekaasje(met honing) op mijn bord met groenvoer!
Natuurlijk ben ik zooooo zwak dat ik het FDH dieet heb toegepast. (fres die helfte!)

Wat denk je!!? Was ook nog 9 onsjes afgevallen.
Misschien is het snickerijs-dieet dan toch wat voor mij!

Of zouden het komen omdat we er zo smakelijk om gelache hebben???