Let's go...

Het is zover. Vrijdagmiddag half 1. Terwijl ze op Hilleshagen proberen de auto's zo goed mogelijk te laden, maak ik hier op mijn werk de laatste dingetjes klaar. Ik heb er zin in. Mijn collega's krijgen dat ook te pas en te onpas te horen.
Dit is gewoon Esje's weekend. 'Mamma gaat ff 2 daagjes helemaal los', heb ik Jorrith verteld. Natuurlijk ook dat ik hem wel ga missen. Of zou dat de gedachte van het moment zijn.
"Je mag me altijd bellen!" zegt mijn kleine man. "Het beste kan me in de avond bellen mamma..."
Als ik bij mijn collega in de auto stap, staat zijn mondje toch met de hoekjes omlaag.

Gisteren hebben we in Duitsland samen boodschapjes gehaald. Vanavond eten we tapasjes en ei... Het zullen wel weer veel eieren worden. O O mijn cholestorol. Komende dagen maakt het me allemaal niets uit... Let's go and let's live!

Ik ben er klaarvoor... Hoor ik ze daar aankomen?????? Ik ben er vandoor....