Precies hoe ik me voel

Waar ik ook kijk is het donker
Ik zie enkel maar de nacht
Ik had me toch ooit lang geleden
Totaal iets anders uitgedacht

De zon is al wekenlang verdwenen

Diens warmte wordt enorm gemist
Wat heb ik hier dan nog te zoeken
In deze complete duisternis

Ik voel zo duidelijk mijn tranen prikken
Ik merk des te beter mijn diepe pijn

Zal deze intense rust en stilte

Eigenlijk ergens goed voor zijn?

Voorzichtig begin ik te verwerken
En merk een straaltje licht dichtbij

Ik druk, graaf en blijf vechten

Ja hoor, eindelijk ik ben weer vrij

Ik fladder en vlieg over hoge bomen
Ik kijk en zie een kleurenpracht
Nu kan ik me intens verwonderen
Wat het donker mij aan inzicht bracht

Het licht zul je steeds weer kunnen vinden

Ook al is er een groot verdriet
Blijf standvastig en vind de stilte

Die jou steeds weer een uitweg biedt


(Gedicht van Karin
www.troostgeschenk.nl)