Wir sind wieder da…. Aber nicht fur lange

So wie immer haben wir ein kanze woche deutsch gesprochen. We waren weer op vakantie op de camping bij de Manege Grol.

Een weekje maar. Alhoewel… een weekje Renesse voelt als een maand. Zeker met het weer wat we hebben gehad. Okee okee… het mocht voor veel mensen iets minder warm zijn, maar aan zee was het lekker. Even snel een korte samenvatting.
Op het strand was het heerlijk vertoeven: voor te zonnen, zandkastelen te maken, te zwemmen en natuurlijk voor te rijden.

Op de camping lekker uitrusten, wat knutselen. Met de paardjes rijden. 2 van onze haffies hadden het geluk mee mogen op vakantie. Echt vakantie is het voor hun niet, want er waren dagen bij dat ze 2x ge-\bereden werden.
Jillie is nog niet zolang zadelmak. Fabiënne (ons paardenmeisje (= ’n licht gewichtje)) had haar vorige maand ongeveer 5 x in de wei gereden.
Jeroen ging met haar naar het strand en Jillie was toch braaf. Waar de meeste paarden van schrikken (de golven en de vliegers) liep zij zo langs alsof het de gewoonste zaak was.
Op de manege heeft Jorrith met TJ mogen knuffelen. TJ is het veulentje wat we op Paaszondag geboren hebben zien worden.

Verder hebben we de markten in Renesse en in Burg Haamstede bezocht. Dat is toch ook wel een soort traditie.

Jorrith heeft “opa Wolfgang” geholpen met het zwembad schoon te maken en mocht daarna in het bad poedelen.

Tijdens de zonsondergang, terwijl Jorrith grote “berenkuilen” graafde, lag ik lekker in het zand te dagdromen.
Die avond is het nog erg laat geworden. Eén van onze "deutsche" buurvrouwen had verjaardag en werden we uitgenodigd om wat te komen drinken. Met het lekkere weer en de gezelligheid werd het een latertje.
Helaas voor mij maar een paar uurtjes nachtrust: om 6.45 ging de wekker. Samen met Simone (een vakantievriendin die we een aantal jaren geleden daar hebben leren kennen en die nu even een weekendje daar was) ben ik een strandrit gaan maken. Dat is zoooooooo genieten: ’s morgensvroeg met je paard over een bijna leeg strand rijden. Het ochtendzonnetje in de rug. Heerlijk….Het ultieme gevoel van…
Daarna was het eventjes hard aanpezen. We zouden eigenlijk naar huis gaan, maar door het lekkere weer hebben we gevraagd of we nog een nachtje langer mochten blijven. Dat was mogelijk. We konden alleen niet op de camping blijven staan, alles was gereserveerd. Voor dat laatste nachtje moesten we naar de wei in verhuizen. Geen probleem voor ons.
Naast het stukje wei dat we voor onze paardjes hadden afgezet, konden we fijn de caravan en vrachtwagen parkeren. Gezien we de voortent niet meer opzette, was dat wel prettig.
’s Avonds is eerst Jeroen met 4 duitse meisjes een strandrit gaan maken en zijn Jorrith en ik alvast naar Mariëlle, Roger en Max gegaan. Daar hebben we heerlijk gebbqd. Had ik me toch de hele week op verheugd. (gezien de hele camping elke dag de gril aan had)

Toen we weer op de manege aankwamen, zagen we onze camper-vakantie-vrienden arriveren. Heinrich en Claudia. Na 2 jaar hadden we heel veel om bij te praten. Onder het genot van een goed glas rode wijn (van Helmut Geil hoe kan het ook anders) ging ik (met knikkende knieën) wederom, veel te laat naar bed. Want alweer kon ik niet uitslapen en piepte mijn mobieltje me om 6.45 wakker voor alweer met de paardjes langs het strand te gaan. Dit keer ging Jelle met me mee. Zij had een paar jaar niet meer paard gereden, dus hebben we het lekker rustig aan gedaan. Op het strand aangekomen vergat ik de ellende van vroeg opstaan en werd ik me bewust dat ik dit weer voor een tijdje moet missen. (Over 2 maanden ga ik terug) en dus probeerde ik extra te genieten.
Nadat ik weer op de manege arriveerde en de paardjes verzorgd waren, hebben we ontbeten en de boel vertrek-klaar gemaakt.
We maken er telkens een hele volksverhuizing van. Alles heeft zijn plekje. Eerst de koets met de losse spullen, dan de paarden en dan de fietsen, het tuigwagentje en de kruimel(Suzuki Alto). We zijn een attractie op zich. Tegen het einde van de middag arriveerde we weer op onze limburgse heuvel.

Zo jullie zijn weer een beetje bij. De rest komt volgende week wel. Morgen gaan we weer verder. Nu naar de internationale menwedstrijd in Beekbergen. Waar ik van plan ben om weer een heleboel leuke dingen te gaan doen.

Voor wie nog meer vakantiefoto’s wil zien: KLIK DAN EVEN HIER!