Alsnog : Eurodisney verslagje

Ik was al een aantal maanden bezig deze trip voor Weller te organiseren. Dus was het nogal spannend en voelde ik me natuurlijk ook super verantwoordelijk. Zeker toen op het laatste moment de directeur naar me toe kwam met de mededeling dat hij wegens ziekte niet mee kon. Ja,… die plaats hadden we toch wel nog graag opgevuld. Voor een habbekrats mochten de plaatsen weg. Samen met mijn collega’s zijn we aan het bellen geslagen. Veel vrienden en kennissen wilden graag mee, maar kregen het op een of andere manier niet geregeld.
Eerder die week had Hannie aan Jorrith gevraagd of ze ook mee mocht naar Eurodisney. Hannie was dan ook zeer enthousiast toen ik haar vroeg of ze mee wilde.
Dat was de eerste stress die ik kreeg.

Vrijdag de laatste zaakjes geregeld en om 15.30 stonden de bussen netjes bij Weller voor om te vertrekken.
Helaas was de stadswacht er niet zo blij mee, maar door zijn te doen zat wel iedereen om 15.35 in de bus en kon het weekend beginnen.
Tijdens de pauze onderweg werd er een klein hapje eten uitgedeeld: broodjes van Subway De magen moesten toch een beetje met fatsoenlijk voedsel gevuld worden. (Er werd namelijk veel gesnoept)

Rond de klok van 22.00 uur kwamen we bij het Novotel aan. Een aantal mensen ging slapen en sommige gingen nog wat drinken in de bar. Mijn mannen gingen beiden slapen en heb ik nog even bij mijn collega Sandra op de kamer zitten kletsen. Wij moeders hadden onze eigen drank meegenomen. Om 0.45 mocht ik dan eindelijk gaan slapen.

Zaterdag ging om 7 uur de wekker… jeetje… waar is dat weekend??? Om 7.45 een Frans ontbijtje(wat heel goed te doen was).
8.30 uur stonden de bussen klaar en kon ons 1e dagje Eurodisney beginnen.

Helaas waren de weergoden minder met ons begaan: het was miezerig, vochtig weer. Door de dag heen heeft het zelfs nog 2 x flink geregend.
Om 9 uur waren we IN het park en begonnen we de dag in Discoveryland: Geen wachtrij bij Space Mountain.Mam, pap, San en ik gelijk doorgelopen, want meestal wordt daar snel drukker.
Jeroen en Jorrith gingen ondertussen in de vliegtuigjes.

Daarna gingen we met zijn allen naar “Honey, i shronk the audience” Wel leuk, maar je werd gek van het gekakel. (Franse taal in de zaal, Nederlands op de koptelefoon)

Verdere attracties van die dag:
De carrousel (Voor Jorrith dan),het Kindertreintje, Pirates of de Carribean, de Indiana Jones achtbaan (samen met mam),de Railtrain en natuurlijk "it's a small world".
Tijdens het schuilen hebben we wat gegeten en gedronken. Het was nog even zoeken naar een "droge" zitgelegenheid. Tijdens het zoeken kwamen we in één van de duurste restaurants van het park... OEPS foutje... Helaas ... we hadden niet voldoende honger om ons daar vol te stoppen met allerlei lekkers.

Om 18.00 uur had Jeroen het wel gehad en besloot om samen met Jorrith de eerste busrit naar het Hotel te nemen. Hij was niet de enige want nog 50 andere mensen dachten er hetzelfde over. En dat terwijl 's ochtends bij navraag in de bus NIEMAND van plan was om om 18.00uur naar het hotel te gaan.
Samen met pap en mam ben ik o.a. nog in de Star Wars geweest.
Om 19.45 liepen we richting de bus en heb ik in Disney Village nog een heerlijk chococrêpe weten te bemachtigen.(had toch genoeg calorieën verbrand die dag)

Na een korte nacht (Jorrith voelde zich niet lekker)begon de zondag. Gelukkig scheen de zon. Het was wel kouder maar de hemel kleurde vooral blauw.
Na nog een aantal attracties in het grote park te hebben genomen (waaronder weer de spacemountain: ja ja mamma kan het niet laten...) verhuisden we om naar de Disney Studio's. Daar liepen we weer een aantal disney figuren tegen het lijf. En een BA'r: Wibbi Soeriadi compleet met dame op zijn rug.
Omdat de parade in aantocht was, konden mam en ik snel een keertje de Aerosmith nemen. Deze is zooooooo ruig. Speakers naast je oren met "love in an Rollercoaster", bij de start merkte mam op dat haar beugel niet echt helemaal strak zat, maar helaas geen tijd om daar veel aandacht aan te schenken: na een klein bochtje schiet je weg en maak je gelijk een looping. Bij terugkomst zat mam gelukkig nog in het wagentje: ging de beugel van mam niet los. Het personeel heeft haar moeten bevrijden.
Daarna hebben we nog wat rond getrappeld o.a. met mijn collega Jacqueline en haar gezin.
Om 4 uur was het feestje helaas afgelopen en moesten we ons weer richting de bus gegaan. In Disney Village werd nog een klein hapje op de vuist meegenomen.
Rond de klok van half 5 vertrokken de bussen weer richting Nederland.
Al snel viel Jorrith in slaap en is de hele weg niet meer wakker geworden: voorbeeldig kind toch???
Foto's zien???? klik dan even HIER

Het was voor mij een uitdaging om dit allemaal te organiseren. De reacties die ik deze week heb gekregen waren heel positief en daar doe je het voor. Ik heb het met veel plezier gedaan.