In beweging

Eens dan komt de tijd weer... dan ben ik niet tevreden over mijn lichaam. Nu schijnen vrouwen nooit echt tevreden te zijn over hun lichaam. Clootje heeft wel makkelijk praten: waar je voor betaald, mag je laten zien.
Maar die denkwijze gaat niet altijd op bij mij. Zelf baal ik dat ze allelei lekkere dingen in de wereld verzinnen. Ik ben echt een probeer-mens. Daarbij vind ik eten ook iets gezelligs hebben. Met z'n allen aan een grote tafel lekker smullen. Heerlijk toch. Ik heb er soms dan ook geen moeite mee. En meestal komt dat door de wereld om mij heen dat ik weer verdrietig word: krijg dan van die opmerkingen: Ach...."Maak je niet druk: je ziet er toch leuk uit." Of als ze zeggen: "Ach Es... Je hebt toch een leuk karakter!" En dan baal ik. Heel erg.
Dus heb ik de Wellerfitness-ruimte maar eens bezocht. Ja ... Weller zorgt goed voor zijn Wellerianen. We hebben de gelegenheid om voor of na werktijd te rennen op een loopband, te fietsen of op de crosstrainer te hupsen. Verder staat er nog alles-in-1-gewichthef-apparaat en een heuse spin-fiets. Maar gezien ik nog niet levensmoe ben, laat ik die fijn voor wat het is. (Terwijl je beweegt kan je ook nog fijn tv kijken)

En het is natuurlijk gewoon een kwestie van DOEN. Ik heb me voorgenomen 2 x in de week aansluitend na mijn werk een uurtje te sporten. Week 2 heb ik al overleefd. Dan probeer ik ook nog met Clootje te gaan wandelen.
En dat alleen omdat de maatschappij om ons heen nog steeds geen "mollige" mensen accepteert en ik me daar af en toe druk over maak.