Wat er aan vooraf ging...
Wat een dag! Of wat een week?
De snijdende pijn in mijn been en het telefoontje van de Arbo-muts deden me besluiten om via dr. Nijst, in het Diagnostisch centrum mijn been na te laten kijken. En ja hij kreeg gelijk. Na een aantal uren kregen we de uitslag mee: trombose in mijn been. Gelukkig alleen het onderbeen.
De tranen rollen over mijn wangen als ik hoor dat ik me moet melden op de 1e hulp vh Atrium ziekenhuis. Om te zorgen dat ik geen longembolie krijg, wordt er een opname geregeld. Als ik hoor dat je daar dood aan kan gaan, is de schrik erg groot. Mam vertelt me nog een horrorverhaal er achteraan. Ik besef dat we hem samen zitten te knijpen van angst. Met alle liefde rijdt ze met me en steunt ze me. Goed voor onze moeder-dochter relatie. Ze accepteert mijn pijn en tranen. Ik mag klagen en roddelen bij haar.
Mijn gevoel was goed. 'Er is veul mier aan de hand' zoals Rowwen Hèze zingt.
Toch heb ik me van de wijs laten maken door een vrouw, wiens vriendin van de tennisles ook een zweepslag had en na 4 dagen weer kon lopen, en over de telefoon hoorde dat ik best weer voor halve dagen kon gaan werken. 'ik zou maar een kussentje van thuis meenemen om mijn voet op te leggen'; Iemand naar de lidl sturen om magnesiumtabletten te halen en vooral veel drinken.
Zonder mij te zien, ging ze mijn werk adviseren dat ik beslist 4 uur kan werken. 'Maar mevrouw ik wil het wel proberen maar ik kan amper een uur zitten zonder vrekkes veel pijn'. 'Daar moet je je maar even doorheen zetten' was haar antwoord. 'Ik adviseer een halve dag'. Tranen met tuiten heb ik gehuild.
Hoe kan iemand die mij niet kent, nooit gezien heeft, zoiets beoordelen.
Nu ben ik wel een klein beetje een emo-muts, die elke avond bij haar favouriete serie zit te janken of als ze haar kereltje ziet glunderen op de koets, de waterlanders over haar gezicht laat stromen. Wat is er mis van het uiten van emoties. Ik ben er achter gekomen: Het lucht op!
Al bij al: ik heb gerelativeerd EN geleerd. Kosmisch wordt het allemaal geregeld. Met dank aan mijn beschermengeltjes!
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home