De eerste keer (Deel 1)

Jorrith heeft de eerste keer een trein reis gemaakt. Hij vond het allemaal maar wat te spannend. Samen gingen we Roel en Yvonne achterna in Breda voor daar de internationale wedstrijd te rijden.
Hoewel het rijden niet geheel volgens de planning ging, hebben we fijne dagen gehad. Helaas heb ik manlief veel te weinig gezien, maar kon ik ontzettend genieten van mijn kleine man. Heel vrij fietste hij met zijn fietsje over het terrein. Ging alleen naar een krampje van de Fancy Fair één of andere frutsel kopen. Bond het kinderstoeltje op ZIJN fiets; bond er Bob de Bouwer in vast en fietste naar het secretariaat om ook voor Bob een kaartje met de naam te gaan halen. Zaterdagavond was er natuurlijk voetbal. De menners met aanhang verzamelde zich in de VIPtent.We moesten wel rustig aan doen omdat anders de zeldzame vogeltjes in de omliggende bomen wakker zouden worden. Het blijkt zoals wij het Korenwolfje hadden, Breda vogeltjes heeft. Rustig bleef het: Nederland verloor.
Het zal me allemaal worst wezen... Me echt goed voelen deed ik toen al niet. Zondagochtend werd ik om 5 uur wakker met fikse keelpijn. Na wat tabletten genomen te hebben(Geloof me: dan heeft Esje het echt te pakken!)zat ik met betraande ogen achterop de koets. Voor Yvonne doe ik dat graag hoor! Helaas stonden we als een van de laatste in het totaal klassement. De teams Van Dorrestijn en Brughoorn nog achter ons.In de titel vind je de foto's van Breda Hippique.
Terug in Limburg ben ik mijn bedje ingekropen en werd mijn lichaam verplicht tot een paar daagjes rust. Ondertussen liep ik met mijn hoofd tegen de traktor en mocht ik nog wat langer blijven liggen. Donderdag was mijn antibiotica afgelopen en zodoende heb ik me vrijdag bij elkaar geraapt. Het weekend waar ik me al maanden op verheugde was aangebroken: Zeeland: here we come!