Loslaten

Nacht 3 in duinrell. Mijn hoofd is een pingpong tafel. Er vliegt vanalles over en weer. Misschien is dit de tijd om weer verhaaltjes te gaan schrijven.

 In de tent hoor je dat de wind er voor zorgt dat de bomen een ritselend geluid maken. Van één kant vind ik het heerlijk om naar de nacht te luisteren. De andere kant weet dat het me kan gaan opbreken. Vakantie is nodig om bij te tanken van afgelopen half jaar. Maanden waarin ik veel heb moeten regelen en waarin veel gebeurd en veranderd is. 

Nu ga ik een fase in waarin ik de laatste dingen los moet laten. Materialistische dingen. Zo heb ik besloten de caravan, de koets, het tuig en pony's weg te doen. 

Deze beslissing omzetten in daden vind ik heel moeilijk. Of is het lastig?

Daarom lig ik nu te piekeren. 

Ik ben kwijt wat ik wilde. Buiten is het stil. de wind is gaan liggen.