Het M-Syndroom

't Gebeurt neet duk, 't gebeurt bijna noeit,
maar tis toch gebeurt!
Esje had last van het M-syndroom.
Nance wilde dat altijd al eens van dichtbij meemaken. Nou dat heeft ze geweten ook.
Na een hele drukke vrijdag en vooral vrijdagmiddag stapte we in de auto richting Noordlimburg. Geen tijd om te eten dus nam ik maar mijn bekende "stapvoedsel"mee: zoute stengels. Achteraf natuurlijk niet handig.
Aangekomen op het festivalletje waar 2 leuke bandjes speelden smaakte de wijn niet echt bijzonder. Nance had de "pot"(lees: drankenbonnetjes) en kwam erachter dat ze ook besje voor Esje hadden. Tel alles bij elkaar op en je hebt het M-syndroom. Esje wordt "loestig" en lief. Sommige vinden dat plezierig en andere niet.
Gelukkig wist Nance Esje te vertellen dat ze geen stomme dingen heeft gedaan en Nance (die de BOB was) ontzettend heeft moeten lachen. Om Esje dan.
's Morgens voelde Esje dan ook een lichamelijke en psychische kater. Ook dat hoort bij het M-syndroom vertelde zusje Lonne. Nadat Esje haar mamma het hele verhaal vertelde, lachte mamma: Ja Esje... Het zit toch in onze genen. Gelukkig hebben jullie mijn kinderen er ook wel eens last van en mamma niet alleen!



(Facebookvriendjes kunnen de foto's bekijken in het album!)