Wat een week!!!

Precies een week geleden begon rond deze tijd mijn 1e carnavals dag.

Samen met mijn collega’s ging ik Heerlen Stad in. Ambtenarencarnaval noemen ze dat. Helemaal happy trok ik mijn nieuwe zelfgemaakte carnavalsjas aan. Lekker makkelijk in het winterse weer.

Zaterdag rustig aan beginnen.
’s Middags troffen we ons in de loods bij familie Geron waar de wagen nog een beetje gepimpt werd.
Samen met Carolien en Jorrith op pad om nog een schietgeweertje te scoren. Toch nog carnavalsstress?? Het geweer was niet goed en dus moesten we weer terug naar Gulpen. Achteraf gezien onzin om het te kopen; Hij heeft er 10 x mee geschoten en de rest vd dagen zat het in het rolkoffer.

Na een mentale voorbereiding van een uur ging ik me klaar maken voor de zaterdagavond. Gezien de buurjongetjes mee gingen, was Jorrith met geen mogelijkheid thuis te houden. Na 2 rustuurtjes trok hij zijn indiaan aan en was ie al snel klaar om te gaan.
Lonne en ik gingen als witte en zwarte engel.


Zondag de kleine optocht.

Om 12 uur verzamelde alle cowboys & cowgirls zich bij Familie Meens om gezamenlijk spek en ei te eten. Dominique en Abby hadden dit geweldig geregeld. Gezellig bij elkaar. Op het gemak schminken en terwijl sommige nog aan de koffie waren, begonnen de andere met een pilsje.
De carnavalswagen staat op straat te joelen. De nieuwe geluidsintallatie (met 4 boxen!) doet het goed!
Na de kleine optocht (die echt klein was dit jaar) gingen we van de zaal Mechiuns, eten bij de Proemenhook. Na het eten via café De Kroeën naar het Pintje en door naar de Paardestal.

Beetje dezelfde route als andere jaren. Behalve dat het Pintje nu ook bezocht werd. In de 14 jaar dat ik in Mechelen woon, was dit de eerste keer dat ik daar binnen was.
Normaal is het café dicht met de carnaval. “Hollender-café” wordt het in de dorpsmond genoemd.

Maar een nieuwe eigenaar verdient een nieuwe kans dus kwamen we daar even op adem. Stilte voor de storm bleek achteraf. Bij “Johnny” gingen we helemaal los. Leuke muziek van een goeie band. De avond was helemaal top. We hebben het dorp nog geshockeerd door te kussen met elkaar. Hebben ze weer wat te roddelen over ons.
De dag eindigde niet laat want….

… Maandag: Rosemontag i Mechele.
De dag van de grote optocht. Ook die viel dit jaar kleiner uit dan anders. We begonnen weer met een goede “spek en ei”bodem te maken. Inclusief “haring in sahnesauce”. Een traditie volgens Dominique.
Kan mij wel bevallen die traditie. Geen probleem om die visjes te laten zwemmen. In een “vliegend hert”. Want dat was wel HET drankje van een aantal dames van onze groep. Wat was het gezellig en wat hebben we een pret gehad.

Na de optocht weer hetzelfde tochtje langs de kroegen.

Dinsdag pyamabal

Mijn mannen waren alweer vroeg uit de veren. Om 11.11 begon het pyamabal in de Kroeën en het Pintje.

Jeroen in een pyama van zijn opa; Jorrith in zijn flanellenpyama.
“Weet je zeker dat je mee wilt?”vroeg ik hem nog. “Ik kan je ook wel nabrengen”. Hij zou en hij moest met pappa mee.

Mamma nam zich de tijd om de hut even een beetje op orde te maken en lekker te badderen en te bellen. Rond half 2 gaat de telefoon: “Mamma!! Ik heb gewonnen met de mooiste pyama! 2 kaartjes voor Kinderstad in Heerlen. O ja… neem me iets te spelen mee als je komt, want ik verveel me.”

Rond de klok van 3 begaf ik me (inclusief roltas gevuld met de overgebleven kaas en worst) tussen de rest van de groep (wat er van overgebleven was) Na de eerste nadorst van de dag ervoor te hebben gelest, vertrokken we alweer naar De Paardenstal. 5 uur stond daar een optreden van Domm & Dööl gepland.

Jorrith zingt alle liedjes mee maar had het duo nog nooit live zien optreden. Hij was helemaal onder de indruk.

’s Avonds werd de Teuteveger van het jaar uitgeroepen. Die ging dit jaar naar het in dit jaar overleden lid van de elvenraad. De zaak veranderde in een emotionele massa. Slik slik…

Jorrith wilde buitenspelen. Eigenlijk ben ik daar geen voorstander voor. Gezien mijn kleine menneke al de hele dag in de kroeg had gehangen mocht hij even “een luchtje scheppen”. Na een half uur zie ik dat veel kindjes alweer binnen zijn. Het aftreden van de jeugdprins, -prinses en hofnar gaat beginnen.

Ik roep: “Jorrith …. Kom je naar binnen??? Iedereen is binnen; het aftreden gaat beginnen” Van ver roept hij me toe: “Nee mamma… Ik ga niet alweer naar tranen staan kijken!!”
Bijdehandje. Even later verdwijnt hij in het café tussen de grote-mensen-benen naar voren. En ik…. Ik kom er niet door en blijf als een portier naast de deur staan. Naast buurman Pieter.
Een paar uur later eindigt onze carnaval. Moe en met een hele mooie herinnering.