Wat stom!!!!!!

's Morgens is er een vast ritme in huize Maas. Als er iets mis gaat kom ik in tijdnood. Dat heb ik dan ook best vaak.
Enfin... Vanmorgen zette ik mijn tas in de auto en hoorde opeens een gekraak op het erf. Mijn gedachte gingen direct uit naar een "ongewenst persoon'. De jachthonden van Jan sloegen niet blaffend aan, maar gingen wel aan de draad staan. Er volgende nog een gekraak. Ik riep Benji en Joyke bij me (alsof zij me kunnen redden in nood!) en ging opzoek waar het luid gekraak vandaan kwam.
De telefoon in mijn hand dat als ik een inbreker zou zien en ik aangevallen zou worden, ik dan gelijk 112 zou kunnen bellen.
Bibberend maar heel dapper (borstjes vooruit) liep ik langs de houtstal en de container. Daar aangekomen sprong Barny (mijn oude haflingermerrie) 3 meter van de plaats. En daar zag ik wat gekraakt had: de haflingers hadden de schommel afgebroken. Waarschijnlijk heeft Jillie dit gedaan. Hoe lief ze ook is, zo lomp is ze ook. De onschuld zelf!
Waarom nu een foto van een paar croccs?? In tussen dat ik van de spanning bij kwam, ben ik de auto in gestapt en naar kantoor gereden! Toen ik Heerlen naderde kwam ik erachter dat ik de verkeerde schoenen aan had. Croccs die nog zwart zijn van het raften!
Stom dus!